در این پ‍ژوهش با توجه به متن مقاله «بسط تجربه نبوی» و مصاحبه کلام محمد به برسی و نقد این دیدگاه همت گمارده شده است. در این پژوهش ابتدا تعریف تجربه دینی و انواع آن در تفکرات غربی اسلامی مطرح شده است. در پی این مسئله بعد از معرفی مقاله بسط تجربه نبوی، و مصاحبه کلام محمد و این که فراورده این نظریه چیست؟ به نقد آن با تکیه بر آیات و روایات پرداخته شده به شکلی که این نتیجه حاصل شد که خداوند متعال، قرآن کریم را با معنا و لفظ توأمان بر پیامبر اکرم(ص) نازل کرده است و رسول خدا(ص) نیز هیچ دخالتی در این معجزه الهی نداشته است. شاهد این ادعا نیز عدم اطلاق قرآن کریم بر صرف معانی آن، نسبت انزال قرآن کریم به خداوند نه پیامبر(ص)، دلالت آیات مصدر به «قل»، آیات مربوط به تحدی، آیات مربوط به وحی، دلالت سوالات مطرح شده برای پیامبر اسلام(ص)، عدم دخالت پیامبر اکرم(ص) در قرآن کریم، توجه به بحث انزال در قرآن کریم، دسته بندی آیات شریفه به محکم و متشابه و اعجاز قرآن کرم دلیلی بر رد نظریه بسط تجربه نبوی، می باشد. در ادامه تحقیق نیز به بررسی سطر به سطر مقاله بسط تجربه نبوی پرداخته 22 مورد از تناقض گویی های نویسنده مقاله بیان و بررسی شد، از جمله: پیامبری جدای از نفس تجربه دینی، وحی یا تجربه شاعرانه، احساس پیامبر از نوع احساس شعرا، تقویت و غنی در تجربه(پیامبری)، تأثیر داد و ستد پیغمبر در بسط رسالت او، ناتوانی معجزه دراحراز نبوت نبی و... .