احساس همدردی/همدلی بخش مهمی از زندگی انسانها می باشد. دیر یا زود هر فرد با مشکلات و یا افسردگی در زندگی مواجه می شود. در چنین مواقعی, حمایت عاطفی از طرف دیگران به فرد کمک می کند تا درد روحی وی کاهش یافته یا بتواند بر آن فائق آید. البته, راههای ابراز افکار و احساسات توسط افراد مختلف در زبانهای مختلف متفاوت می باشد. عمل گفتارهای مختلفی مثل معذرت خواهی, درخواست و تعارف توسط محققان مختلفی بررسی شده است. به نظر می رسد مردم از یک فرهنگ, نوع بیان متداول و الگوی مشخصی برای بیان یک عمل گفتار خاص دارند. این پایان نامه عمل گفتار همدردی را که توسط دانشجویان رشته زبان انگلیسی و رشته های غیر زبان انگلیسی بیان می شود را مورد بررسی و مقایسه قرار می دهد. تمرکز این مطالعه اولا روی یافتن استراتژی های پرکاربرد توسط پاسخ دهندگان در موقعیت های با شدت مختلف و در همدردی با افراد با موقعیت یکسان (دوست) و با موقعیت بالاتر (استاد دانشگاه) می باشد. هدف دوم, بررسی طول پاسخ ها در هر موقعیت می باشد. در نهایت نحوه تاثیر موقعیت شنونده بر طول پاسخ داده شده توسط شرکت کنندگان در مطالعه بررسی شد. ابزار به کار برده شده برای جمع آوری داده ها یک پرسشنامه بود که مشتمل بر 14 موقعیت بود, که در آنها از پاسخ دهندگان خواسته شده بود در هر موقعیت با طرف مقابل همدردی کند. بخش اول شامل 8 موقعیت بین دو دوست نزدیک بود, و بخش دوم شامل 6 موقعیت بود که همدردی یک دانشجو با استادش بود. دو نسخه از پرسشنامه تهیه و به کار برده شد: یک نسخه انگلیسی برای گروه دانشجویان رشته زبان انگلیسی و یک نسخه فارسی برای دانشجویان رشته های غیر انگلیسی. صد و بیست دانشجوی سطح کارشناسی در این مطالعه شرکت نمودند: 50 دانشجوی رشته زبان انگلیسی, 50 دانشجوی رشته های غیر زبان انگلیسی, 10 دانشجوی رشته زبان انگلیسی و 10 دانشجوی رشته غیر زبان انگلیسی که طبق موقعیت های پرسشنامه مصاحبه شدند و به موقعیت ها به طور شفاهی پاسخ دادند. بازه سنی شرکت کنندگان در مطالعه بین 19 و 24 بود. نتایج مطالعه برای بخش اول, استراتژی های پرکاربرد همدردی را در هر موقعیت نشان داد. یافته های بخش دوم مطالعه, که مقایسه طول پاسخ ها در موقعیت های مختلف همدردی بود نشان داد که هنگامی که طرف مقابل موقعیت یکسانی (دوست) با پاسخ دهنده داشت, پاسخ دهندگان از استراتژی های بیشتری استفاده نمودند و پاسخ هایشان بلندتر بود, ولی وقتیکه طرف مقابل برای همدردی, استاد پاسخ دهنده بود (فردی با موقعیت بالاتر), پاسخ دهندگان تعداد کمتری استراتژی به کار بردند و پاسخ هایشان کوتاه تر بود. همچنین, در این مطالعه نتایج نشان داد که طول پاسخ هایی که توسط افراد مصاحبه شده داده شده در کل بلندتر از طول پاسخ های نوشتاری بود.