قانون مدنی ایران در فصل سوم از باب اول در ماده 28 ، اموال مجهول المالک را مطرح ، لیکن تعریفی از آن ارائه ننموده و صرفا به بیان مصرف آن بسنده کرده است . فقها و حقوقدانان نیز تعریف واحدی از این موضوع ارائه ننموده اند . علاوه بر آن در مورد مصرف این اموال نیز اختلاف وجود دارد ، قانون مدنی مصرف آن را فقراء دانسته و اصل 49 قانون اساسی مقرر داشته ، این اموال در اختیار حکومت اسلامی است و مصرف آن بر طبق مصالح عامه می باشد و مطابق ماده 3 قانون تأسیس سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی و اساس نامه آن ، این اموال با اذن کلی ولی فقیه در اختیار سازمان قرار می گیرد تا بطور جداگانه حسب دستور ایشان اقدام نماید .از انجایی که امروزه مصادیق این اموال متعدد می باشد و معمولا با عناوین مشابه ، خلط می شوند لذا این سوالات مطرح است که چه معیاری برای تشخیص این اموال وجود دارد و این اموال کجا باید مصرف شود و تکلیف متصرفین این اموال چیست . با توجه به تعاریفی که فقها و حقوق دانان ارائه داده اند می توان گفت که معیار تشخیص این اموال 1 – ناشناخته بودن مالک 2 - عدم احراز اعراض مالک 3 - عدم صدق عنوان ضیاع ( گم شده ) بر مال ، می باشد . و با توجه به روایات وارده در این مورد و فتاوای فقهاء و ماده 28 قانون مدنی این اموال باید با اجازه حاکم شرع به عنوان صدقه داده شود . و متصرفین اینگونه اموال در صورت پیدا شدن مالک و عدم رضایت به صدقه ، ضامن می باشد .

چکیده: در مطالعه حاضر، توانایی چسبندگی باکتری لاکتوکوکوس گارویه به بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. هدف نهایی از این مطالعه بررسی واکنش متقابل میان باکتری لاکتوکوکوس گارویه و بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان در مرحله عفونت بوده است. همچنین به منظور بررسی تاثیر دما و ترکیب یونی بر توان چسبیدن باکتری به بافت آبشش آزمون هایی انجام شد. بدین منظور مدلی آزمایشگاهی (مدل تزریق شریان آبشش) جهت ایجاد عفونت مورد استفاده قرار گرفت. این مدل آزمایشگاهی در مقایسه با دیگر روش های آزمایشگاهی و غیر آزمایشگاهی دارای مزیت های قابل توجهی است. نتایج باکتری شناسی و آسیب شناسی نشان داد که باکتری توانایی چسبندگی به بافت آبشش را داشته و آبشش می تواند به عنوان راه ورود باکتری به بدن ماهی باشد. همچنین مشاهده گردید که چسبندگی لاکتوکوکوس گارویه تحت تاثیر فاکتورهای متعددی است. این توانایی چسبندگی با قرار دادن کمان های آبششی در محلول هایی با ترکیبات یونی متفاوت و نیز با درجه حرارت گوناگون مورد مطالعه قرار گرفت. در نتیجه مشخص گردید که ازیک سو افزایش درجه حرارت و از سوی دیگر وجود یونهای مختلف از جمله یونهای دو ظرفیتی در آب باعث افزایش میزان چسبندگی باکتری به بافت آبشش شده است. پس سیر صعودی درجه حرارت باعث افزایش فعالیت باکتری شده و همچنین چسبندگی باکتری به بافت آبشش متأثر از شرایط فیزیکی و شیمیایی آب است که در حضور یونهای مختلف از جمله یونهای دو ظرفیتی بر میزان چسبندگی باکتری افزوده شده است. کلید واژگان: لاکتوکوکوس گارویه، قزل آلای رنگین کمان، چسبندگی، مدل تزریق آبشش، یونهای دو ظرفیتی.