از دیر باز محققین برنامه ریزان درسی و معلما ن زبان های خارجی در پی یافتن ارتباطی منطقی میان هوش ویادگیری زبان خارجی بوده اند. هوش عاطفی یا هیجانی توانایی درک ،توصیف ،دریافت و کنترل هیجان هاست. هر شخص با برخورداری از میزانی از هوش عاطفی در مواجهه با وقایع مثبت یا منفی زندگی به موضع گیری پرداخته یا به سا زش با آنها می پردازد. انسان با برخورداری از هوش هیجانی به زندگی خود نظم و ثبات می بخشد به طوری که اصولا با هوش هیجانی بالا شخص وقایع منفی کمتری را در زندگی تجربه می کند. هدف این تحقیق بررسی رابطه میان هوش عاطفی و بکارگیری استراتژی های یادگیری زبان توسط زبان آموزان ایرانی در دو سطح مقدماتی وپیشرفته بوده است.در همین راستا چهار آزمون الف) تست هوش هیجانی بار ان ( bar-on emotional quotient )، ب)تست استراتژی های یادگیری زبان ( sill ) ، ج) تست مهارت زبان انگلیسی ( ielts ) برای سطح پیشرفته ، و د) تست مهارت زبان انگلیسی ( nelson ) برای سطح مقدماتی روی 301نفر دانشجو، 139نفر سطح پیشرفته و 162نفر سطح مقدماتی برگزار گردید.نتایج بدست آمده از تحلیل های آماری همبستگی و رگرسیون بر روی داده های تحقیق نشان داد که ارتباط معناداری میان هوش عاطفی زبان آموزان ایرانی و بکارگیری استراتژی های یادگیری زبان توسط آنان وجود دارد.همچنین بین هوش عاطفی این زبان آموزان و مهارت زبانی آن رابطه معناداری دیده شد.