چکیده هدف از انجام این پژوهش از یک طرف پرداختن به رویکرد رفتار درمانی شناختی روایتی است که نظریه ای جدید در حوزه ی روان-شناسی است؛ و از طرف دیگر بررسی کارآمدی این نظریه در یک حیطه ی آسیب شناختی روانی (تعارضات زناشوئی) و همچنین مقایسه-ی آن در این حیطه با یک نظریه ی کارآمد و برجسته، نظریه ی شناختی – رفتاری، است، که از پیشینه ی پژوهشی بسیاری برخوردار می باشد. آزمودنی های نمونه ی این پژوهش شامل 30 نفر از زنانی بودند که به دلیل ناسازگاری با یکدیگر و داشتن روابط آشفته به بهزیستی شهر تهران مراجعه کرده و خود قادر به حل تعارضاتشان نبودند. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کلیه ی زوج هائی بوده است که از ابتدای دی ماه 1388 تا اردیبهشت ماه 1389، به دلیل تعارضات زناشوئی و درگیری های خانوادگی برای حل مشکلات خود به بهزیستی شهر تهران مراجعه نمودند. انتخاب و جایگزینی آزمودنی ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی بوده است. آزمودنی ها به طور تصادفی در سه گروه؛ یکی از این گروه ها به عنوان گروه کنترل و دو گروه دیگر به عنوان گروه های آزمایشی تعیین شدند. گروه اول آزمایش شامل آموزش شناختی-رفتاری و گروه دوم آزمایش شامل آموزش شناختی-رفتاری-روایتی بود. به دلیل اینکه در این پژوهش امکان کنترل همه ی متغیرهای دخیل در متغیر وابسته وجود نداشت، از روش تحقیق نیمه آزمایشی استفاده شد. طرح تحقیق این مطالعه از نوع طرح پیش آزمون، پس-آزمون با گروه کنترل بود. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه ی 42 سوالی تعارضات زناشوئی که توسط براتی و زیر نظر ثنائی(1375) تهیه شده بود (به صورت پیش آزمون و پس آزمون) استفاده شد. محتوای جلسه های درمان طبق نظریه ی شناختی رفتاری(اپستن و همکاران،2002) و رویکرد شناختی رفتاری روایتی، تهیه و طی 12 الی 15 جلسه ی 55 الی 70 دقیقه ای در گروه های آزمایش اجرا گردید. داده های به دست آمده با روش تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون t برای مقایسه ی میانگین های مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که هر دو روش در کاهش تعارضات زناشوئی موثر بوده اند و همچنین رویکرد شناختی رفتاری روایتی از رویکرد شناختی رفتاری در کاهش تعارضات زناشوئی موثرتر بود. کلیدواژه ها: روایت درمانی ، درمان شناختی رفتاری، درمان شناختی-رفتاری-روایتی، اهمیت بدن، تعارضات زناشوئی