برای تولید پلاسمای سرد فشار اتمسفری از ساختارهای گوناگونی بهره می برند، که یکی از مهمترین و پرکاربردترین آنها جت پلاسما است که بر پایه تخلیه سد دی الکتریک بنا نهاده شده است. یکی از ویژگی های قابل ملاحظه در ساختار هندسی جت پلاسما، نایکنواختی شکل آن می باشد که در گستره ای از جریان سیال ظاهر می شود. این نایکنواختی را با توجه به شکل آن، تنگش می نامیم که بصورت ساختارهای تنگشی و مارپیچی در جت ظاهر می شود و در بسیاری از موارد باعث ایجاد تلاطم در مرز هوای اطراف با جت پلاسما می گردد. در این پایان نامه به بررسی و توجیه این اثر در چارچوب خواص سیال گازی پرداخته و به بررسی نقش عدد رینولدز و هندسه نازل در ساختار جت و تنگش ها توسط آزمایش های تجربی برای دو گاز هلیوم و آرگون می پردازیم. همچنین برای شبیه سازی جریان گاز خروجی از نازل از کد ansys fluent استفاده می کنیم. نهایتا با اتکا به مفاهیم سیالی بویژه آشفتگی و ناپایداری کلوین هلمهولتزدر جت سیال نشان می دهیم که نقش آشفتگی و ناپایداری در جریان گاز در شکل گیری این ساختارها بسیار مهم است.

در این تحقیق چندین روش برای تولید نانولوله های کربنی مرور شده است. از میان این روش ها روش قوس تخلیه بخاطر داشتن محصولات کامل و بدون خطاهای شکل گیری دارای اهمیت است. در این پایان نامه مدلی از برهمکنش بین نانولوله های کربنی تک دیواره و پلاسمای حرارتی بررسی شده است که چندین اثر هم چون اندازه حرکت، بار و انتقال انرژی بین نانولوله های کربنی و پلاسما در آن وجود دارند. در این پژوهش نشان می دهیم که بار و پتانسیل نانولوله با توجه به پتانسیل پلاسمای پیرامون آن و همچنین نسبت ابعادی (نسبت طول به قطر نانولوله) وابسته به چگالی پلاسما و میدان الکتریکی در فاصله گپ بین الکترودها است. این مدل چندین راه برای افزایش کنترل بر رشد نانولوله در روش قوس تخلیه همچون افزایش چگالی پلاسما و بکارگیری میدان الکتریکی ارائه می دهد. دراین پژوهش نشان داده ایم که افزایش چگالی پلاسما و بکارگیری میدان الکتریکی منجر به رشد نانولوله ها با نسبت ابعادی زیاد می شود.

امروزه مطالعه و تحقیق بر روی تخلیه الکتریکی با توجه به کاربردهای وسیع و متنوع آن در علوم و صنایع مختلف رو به گسترش است. انعطاف پذیری بالای برنامه های شبیه سازی و صرفه اقتصادی آن ها در مقایسه با آزمایش های تجربی موجب پیشرفت های روزافزون آن ها و به کارگیری این برنامه ها در پروژه های تحقیقاتی شده است. هدف ما در این پژوهش شبیه سازی تخلیه الکتریکی با برنامه comsol multiphysics و دست یابی به چگالی گونه ها، توزیع دمایی الکترون ها، پتانسیل الکتریکی، میدان الکتریکی، جریان الکتریکی و ... است. ما در ابتدا این کار را با شبیه سازی یک خازن الکتریکی، هم با ولتاژ ثابت و هم ولتاژ سینوسی شروع کردیم و در مراحل بعدی با استفاده از گاز آرگون تخلیه الکتریکی را شبیه سازی کردیم؛ در آخرین مرحله نتایج ولتاژ ثابت، ولتاژ سینوسی و ولتاژ مربعی هم با فشار 1 تور و هم فشار اتمسفری را برای یک dbd به دست آوردیم.

در این تحقیق، اثر پلاسمای اعمالی با گازهای کاری متفاوت بر میزان نیترات موجود در آب بررسی شده است. برای تولید پلاسما از منبع تغذیه (15kv-27khz) استفاده شده است. مشاهده گردید که اعمال پلاسمای هوا در ساختار تخلیه سد دی الکتریک بر محلول پتاسیم نیترات، منجر به افزایش غلظت نیترات موجود در محلول شده در حالی که در مورد پلاسمای آرگون تولیدی در حباب با ساختار دو الکترود میله ای، تاثیری در میزان آن مشاهده نشد. با بررسی نتایج حاصله از طیف سنجی در گستره ماورای بنفش - مرئی و یون کروماتوگرافی، ملاحظه شد که اعمال پلاسمای هوا منجر به اسیدی شدن آب و افزایش میزان رسانندگی آن شده که ناشی از تولید یون نیترات بوده، در حالی که با اعمال پلاسمای آرگون، افزایش میزان ph و رسانندگی ناشی از تولید یون هیدروکسیل بوده است. در این تحقیق، طیف سنجی گسیل نوری (oes)برای مشخص کردن گونه های فعال در پلاسمای اتمسفری تولید شده، مورد استفاده قرار گرفت.

هیدرودینامیک ذرات هموار روشی برای بدست آوردن جوابهای عددی معادلات حاکم بر سیال می باشد که در آن یک دستگاه ذرات هموار شده را جانشین سیال می کنیم. در sph، ذرات همانند ذرات واقعی سیستم رفتار می کنند و اگر انواع ذرات داشته باشیم هر یک توسط دستگاه مخصوص خودش توضیح داده می شوند. در این حالت، وجه اشتراک بین دستگاهها در sph ناچیز می باشد. این روش شبیه سازی نخستین بار توسط لوسی (1977)، گینگلد و موناقان (1977) برای حل مسائل فیزیک نجومی ارائه شده است. این روش برای شبیه سازی پدیده های فیزیکی ای که دارای چگالی عددی زیاد و شکل هندسی نامتقارن می باشند بسیار مناسب است.در مجموع sph یک تکنیک بسیار قوی است که به طور موفقیت آمیزی توانسته به مسائل زیادی پاسخ دهد. بررسی امواج یکی از مسائل مهم در وضعیت دینامیکی و غیرتعادلی پلاسما است. موج یونی- صوتی به دلیل اینکه به عنوان پایه و اساس برای تئوری امواج ضربه ی غیربرخوردی و غیرمغناطیسی استفاده می شود یکی از مهم ترین امواج در فیزیک پلاسما است. در این پژوهش به کمک معادلات mhd حاکم بر پلاسما و با استفاده از روش sph برای حل عددی آنها، انتشار موج یونی- صوتی در پلاسمای نامحدود بررسی می شود.

به رغم پیشرفت های شایان توجهی که در مداخلات درمانی مربوط به افسردگی صورت گرفته است، همچنان با شیوع بالا، عود مکرر دوره ها و مزمن شدن اختلال افسردگی مواجه هستیم؛ نکته ای که به نابسنده بودن مداخلات درمانی موجود و نیاز به معرفی درمان های جدید، با اثر بخشی و دوام بیشتر اشاره دارد تا چالش های پیش روی درمان های افسردگی را با توجه به هزینه های انسانی و اجتماعی آن، هدف قرار دهند. رفتار درمانی دیالکتیکی(dbt) یک رویکرد درمانی جدید مرکب از اصول درمان های شناختی رفتاری و فلسفه شرقی ذن می باشد که در ابتدا برای درمان اختلال شخصیت مرزی ابداع شده و علاوه بر این اختلال، در دامنه نسبتاً وسیعی از اختلالات، از جمله افسردگی مورد مطالعه قرار گرفته و اثربخشی آن نشان داده شده است. با این حال، هنوز در ایران شواهدی در زمینه اثربخشی این شیوه در درمان افسردگی وجود ندارد. لذا این مطالعه، اثربخشی گروه درمانی dbt را در درمان افسردگی از طریق بهبود مولفه های هشیاری فراگیر، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی، در یک جمعیت ایرانی، بررسی کرده است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه فردوسی و دانشجویان دختر ساکن خوابگاه های علوم پزشکی مشهد، تشکیل می دهند. با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک(bdi)، تعداد بیست نفر از دانشجویان دارای نشانه های افسردگی شناسایی شده که به طور تصادفی در گروه های آزمایش(رفتاردرمانی دیالکتیکی) و فهرست انتظارقرار گرفتند. دیگر ابزارهای پژوهشی مورد استفاده، عبارتند از: پرسشنامه هشیاری فراگیر فریبرگ(fmi)، مقیاس تحمل پریشانی(dts) و مقیاس دشواری های تنظیم هیجانی(ders) که از آن ها برای سنجش تغییرات آزمودنی ها بعد از درمان، در مقایسه با قبل از درمان استفاده شد. نتایج این مطالعه حاکی از اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در درمان نشانه های افسردگی، افزایش معنادار در شاخص های هشیاری فراگیر و تحمل پریشانی بود. با این حال، آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با لیست انتظار در شاخص دشواری های تنظیم هیجانی، کاهش معناداری را نشان ندادند. بهبودی های مشاهده شده در آزمودنی های گروه آزمایش در ارزیابی پیگیر یک ماهه، حفظ شده بود.