هدف از این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر خصوصی سازی باشگاه های ورزشی و اولویت بندی آنها بوده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و از نظر روش از نوع تحلیلی توصیفی است. که در مرحله ی اول با مطالعه کتابخانه ای، جستجو در سایت های معتبر علمی و بررسی متون علمی ادبیات پژوهش گردآوری شد. سپس با توجه به ادبیات پژوهش و بررسی وضعیت فعلی خصوصی سازی باشگاه های ورزشی و مصاحبه با دست اندرکاران و اساتیدی که با موضوع پژوهش آشنایی داشتند، عوامل موثر بر خصوصی سازی باشگاه های ورزشی استخراج شد و در مرحله بعد معیارها و شاخص ها از طریق پرسشنامه به اعضاء جامعه ارائه گردید. تعداد 45 پرسشنامه در بین افراد خبره ی شناسایی شده توزیع گردید و به دلایل مختلف پانزده پرسشنامه بدون پاسخ باقی ماند .در نهایت تعداد 26 پرسشنامه جمع آوری شد که از این تعداد 6 پرسشنامه حذف شد و در تجزیه و تحلیل نهایی دخالت داده نشد؛ و فقط 20 پرسشنامه برای ادامه کار باقی ماند. در این پژوهش از سلسله مراتب پنج سطحی جهت اولویت بندی استفاده شده است. سطح اول هدف پژوهش، که خصوصی سازی باشگاه های ورزشی است. سطح دوم، شاخص های کلی یا ابعاد اصلی که شامل 4 جنبه ی " اقتصادی"، " اجتماعی"، " حقوقی و قانونی" و " مدیریتی و اجرایی" می باشد. سطح سوم معیارها و در سطح چهارم و پنجم زیر معیارها قرار دارند. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده مشخص شد "عوامل اقتصادی" اولویت اول و "عوامل مدیریتی و اجرایی"، "عوامل حقوقی و قانونی" و "عوامل اجتماعی" به ترتیب اولویت سوم تا چهارم را به خود اختصاص می دهند. سپس برای بررسی دقیق تر، هر کدام از این عوامل به زیر شاخه هایی تقسیم و با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی اولویت هر کدام از آنها مشخص شد. در کل 31 زیر معیار شناسایی و اولویت بندی شد که از میان آنها "امنیت اقتصادی"،"فقدان سیستم مناسب مالی در باشگاه ها" و "درصد اهمیت ورزش در مجموعه برنامه های توسعه اقتصادی-اجتماعی ورزش کشور" دارای اولویت اول تا سوم می باشند.