دستورحاضر برخلاف دستور های سنتی،ساختگرا و زایشی سه نوع رابطه را تحت عنوان «همپایگی»(coordination)،«ناهمپایگی»(subordination)و«هم وابستگی»(cosubordination) بین بند ها در جملات مرکب مطرح می سازد و سه سطح اولیه ی پیوند را« بند»،«کانون» و«هسته» معرفی می نماید. سه نوع رابطه ی احتمالی بین «واحدها» برقرار است. همه این روابط در تمام صورت های پیوند ممکن می باشندکه از ترکیب آنها نه رابطه در دستور همگانی این نظریه حاصل می شود..در این پژوهش جملات مرکب در زبان فارسی را تحت دو رابطه ی کلیِ «همپایگی» و «ناهمپایگی» بررسی نموده و دو نوع رابطه را برای «همپایگی» و نه رابطه را برای «ناهمپایگی» معتبر دانسته ایم . مزیّت تحلیل و بررسی های جملات در این دستور نسبت به نظریه های دستوری دیگررا می توان توجهِ همزمان به سه سطح «نحوی»، «معنایی»،«کاربرد شناختی»دانست.