هدف از انجام این مطالعه ارزیابی و مقایسه اثرات رادیوگرافیک و بی خطری ماده حاجب غیر یونی دایمر آیودیسانول (ویزی پاک: 320 میلی گرم ید در هر میلی لیتر ) و ماده حاجب غیر یونی مونومر آیوهکسال (امنیوپاک: 300 میلی گرم ید در هر میلی لیتر) در میلوگرافی گردنی گربه بود.پنج گربه بالغ سالم پس از تزریق آیودیکسانول به میزان 5/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و آیوهکسال به میزان 5/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در سیسترن مغزی بصل النخاعی در فضای پس سری اطلسی، مورد مطالعه قرار گرفتند. رادیوگراف های شکمی پشتی و جانبی چپ به راست از مهره های گردنی، سینه ای و کمری قبل از تزریق 10، 20، 40 و 60 دقیقه بعد از آن اخذ شد.بعد از پایان مطالعه، رادیوگراف ها توسط رادیولوژیستی که از نوع ماده حاجب بی اطلاع بود مورد ارزیابی و مقایسه مستقل قرار گرفتند. میلوگرام ها امتیازبندی و جهت معنی دار بودن از نظر آماری ارزیابی شدند. رادیوگراف هایی با کیفیت تشخیصی کافی با هر دو ماده حاجب حاصل شد. اپسیته کافی در مهره-های سینه ای و کمری 10 تا 20 دقیقه بعد از تزریق برای هر دو ماده حاجب به دست آمد. 40 دقیقه بعد مواد حاجب به انتهای مهره های کمری رسیده بودند. هیچ تفاوت آماری بین هر دو ماده حاجب وجود نداشت. ارزیابی هر یک از رادیوگراف ها بیانگر اپسیفیکاسیون خوب تا عالی بود. هیچ گونه عارضه جانبی حتی یک هفته بعد از پایان مطالعه رخ نداد. در نهایت ثابت شد، آیودیکسانول و آیوهکسال به عنوان مواد حاجب بی خطر و موثر برای مطالعات میلوگرافیک در گربه می باشند.