اثر انگشت یکی از بارزترین ویژگیهای منحصربفرد هر فرد است و نسبت به ویژگیهای دیگر تحت تأثیر حوادث فیزیکی و یا حالات روحی شخص تغییر نمی کند. بنابراین سیستمهایی که جهت تعیین هویت از الگوی اثر انگشت استفاده می کنند، نسبت به سیستم های دیگر، از سطح امنیت بالاتری برخوردارند. بیومتریکها به طور فزاینده ای برای مقاصد امنیتی و سندیتی استفاده می شوند که این موضوع در بسیاری از قسمتهای جامعه تکنولوژی اطلاعات به طور قابل ملاحظه ای گسترده شده است و همچنین علاقه زیادی در خصوص حمله به این سیستم ها وجود دارد. طراحی سیستم امنیتی برای هر سیستم بیومتریکی در خصوص شناسایی و حفاظت در برابر تهدیدها، حمله ها و کشف آن در برابر آسیب پذیری بسیار مهم است. در این پایان نامه در ابتدا سه سیستم اثر انگشت را با 20 اثر انگشت واقعی و جعلی مورد امتحان قرار گرفتند وجهت تاثیر این بیومتریک بر امنیت ، مقایسه امنیتی بین تهدیدات موجود برای کلمه عبور و اثر انگشت صورت گرفت و اثبات شد که از لحاظ امنیتی سیستم کلمه عبور دارای 77% ریسک و سیستم اثر انگشت دارای 67% ریسک می باشند و نیز سیستم تلفیقی آن دو دارای 43% درصد ریسک می باشد که کاهش چشمگیری در برابر تهدیدها ندارد . همچنین نشان داده شده است که امنیت شبکه ، تنها راهکار امنیتی است که تهدیداتی که توسط سیستم تلفیقی قابل برطرف نمی باشند (به جزء تهدید اجبار ) را می تواند پوشش دهد. و همچنین ادعا شده است که سیستم تلفیقی اثر انگشت و کلمه عبور بعنوان یک گزینه امنیتی تا زمانی می تواند قابل اتکاء و امن باشد که یک مسیر قابل اعتماد از دستگاه خواننده اثر انگشت و کلمه عبور به سرور وجود داشته باشد. که این راهکار ، ریسک تهدیدات امنیتی را به 5% کاهش می دهد.