چکیده: عطار در سرودن اسرارنامه ، زبانی ساده و بی آلایش و در عین حال هنری را بر می گزیند.تمام حکایات رمزگونه اش ، بیان مفاهیم عرفانی و اخلاقی است؛صور بیانی (تشبیه،استعاره،مجاز و کنایه) را تقریباً به یک اندازه به کار می گیرد.اگر چه مجاز و کنایات فراوانی در اسرارنامه یافت می شود اما هنر عطار در ساخت تشبیهات و استعارات نو و بدیع است. عطار با استفاده از این عناصر خیال سعی دارد علاوه بر آرایش سخن ، مفاهیم انتزاعی و مجرد عرفانی را برای خواننده محسوس نماید . حس آمیزی ، پارادوکس و اغراق از دیگر عناصریست که برای خیال انگیز کردن خود،از آنها بهره می گیرد. بررسی تمثیلات اسرارنامه از دیگر موضوعات مهم این پایان نامه می باشد . عطار در حکایات خود از انواع تمثیل : پارابل ، فابل و اگزمپلوم استفاده می کند اما غالب تمثیلات او در این اثر از نوع پارابل (غیر حیوانی) است؛قهرمان حکایاتش بیشتر مردم عادی و ساده ی کوی و بازارند،از میان قهرمانان گروهی دیگر دیوانگان هستند؛عطار از زبان اینان اعتراضاتی را که عقلاءِ حسابگر جرأت اظهار آن را نمی کنند بیان می کند. این پایان نامه پژوهشی در بررسی زبان تصویری با تأکید بر تمثیل های آن در اسرارنامه ی عطار نیشابوری- شاعر قرن ششم و هفتم - می باشد که در چهار فصل تهیه گردیده است ، فصل اول در کلیات ، فصل دوم در زندگی ، احوال و ... عطار،فصل سوم جلوه های تصویرگری،فصل چهارم تمثیل و در پایان نیز بخشی تحت عنوان نتایج و یافته های تحقیق آمده است. تا که قبول افتد و که در نظر آید. واژگان کلیدی : عطار ، اسرارنامه ، زبان تصویری و تمثیل