چکیده اتحادیه آ.سه.آن درسال1967م دردوران نظام دو قطبی ودوران جنگ سرددر منطقه جنوب شرق آسیا باحمایت آمریکا به دلیل جلوگیری از نفوذ کمونیزم دراین منطقه تشکیل شده با فروپاشی نظام دو قطبی وپایان یافتن دوران جنگ سرد انتظار میرفت تا این پیمان نیز کار آیی خود رااز دست دهد اما نه تنها هبستگی بین اعضا تضعیف نشد بلکه اعضای جدیدی به آن ملحق شده ودر زمینه های اقتصادی دستاورد های چشمگیری داشته است. امروزه این اتحادیه با ده عضو ودر مجموع 560میلیون نفر جمعیت و1100میلیارددلار تولید ناخالص داخلی و بیش از 1400 میلیارد دلار مبادلات خارجی دارای یک موقعیت سیاسی- اقتصادی برتر در جنوب شرق آسیا مطرح است. درپژوهش حاضربا طرح این سوال که آیا اتحادیه آ.سه.آن توانسته است در عرصه معادلات اقتصادی نقش موثری ایفا نماید؟پس از بررسی دیدگاههای موجود در زمینه عوامل همگرایی منطقه ای به بیان موقعیت جغرافیایی کشورهای منطقه پرداخته وسپس عوامل موثر در توسعه آن ،سیاست هاوتصمیمات اعمال شده توسط این اتحادیه وچالش های موجود در آن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. سازمان آ.سه. آن بااعمال سیاست های مانند افتا(منطقه آزاد تجاری)؛منشور راه وتدوین برنامه2020توانسته علاو بر تقویت همکاری بین کشور های عضومناسبات نزدیکی با کشور های مهم آسیا(چین،ژاپن وکره )از یک سو وکشورهای فرامنطقه مانند آمریکابرقرار نماید. موفقیت های این اتحادیه نوید آن را می دهدکه در مسیر حرکت منطقی خود بتواند زمینه ساز تحقق ایده قرن آسیا از طریق همکاری های اقتصادی وتجاری باشد. کلید واژگان منطقه گرایی – جغرافیا – همگرایی و واگرایی – دوران جنگ سرد – اتحادیه جنوب شرق آسیا