هدف این پژوهش بررسی وضعیت شاخص های دانشگاه کارآفرین در دانشگاه شهید چمران اهواز بود. مطالعه فوق به روش آمیخته (کیفی-کمی) انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 1389-1388 در بخش کمی و همچنین متخصصان و مدیران در بخش مصاحبه و اسناد را شامل می شد. نمونه گیری در بخش کمی با توجه به دانشکده ها به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ایی متناسب با حجم جامعه صورت گرفت وتعداد نمونه مشتمل بر226نفر بود. در بخش کیفی 15 نفر برای مصاحبه به صورت نمونه گیری موارد مطلوب انتخاب شدند و دربخش اسناد،کلیه اسناد در دسترس مرتبط با شاخص های دانشگاه کارآفرین موجود در دانشگاه انتخاب شدند . در این پژوهش از پرسشنامه ترکیبی محقق ساخته (شامل116 سوال با طیف درجه بندی لیکرت) استفاده شده. روایی محتوایی پرسشنامه توسط تعدادی از صاحبنظران و استادان دانشگاه تأیید شد. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 95/0 بدست آمد. مصاحبه از نوع نیمه ساختمند بود که سوالات آن بر اساس سوالات پژوهش طراحی شده بود. اطلاعات حاصل از مصاحبه و اسناد و مدارک به صورت تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفت.عمده ترین یافته های پژوهش به تفکیک اهداف مورد بررسی عبارتند از: اجرای طرح کاراد در دانشگاه، حمایت از طرح های پیش رشد،تصویب ماده 45 قانون چهارم توسعه در جهت حمایت از مالکیت فکری،پرورش فرهنگ کارآفرینی توسط دفتر کارآفرینی دانشگاه، حمایت از طرح های پژوهشی کارآفرینی توسط واحد کارآفرینی و ارتباط با صنعت،دسترسی اعضای هیأ ت علمی به صنایع مادر، تأکید بر استقلال هیأت امنا درماده49 برنامه چهارم توسعه، تأسیس پارک فناوری جهت بهبود شبکه ارتباطی دانشگاه،افتتاح دفتر ارتباط با صنعت در دانشگاه، اجرای اصل 44 قانون اساسی جهت بهبود سرمایه گذاری، حمایت فصل سوم قانون چهارم توسعه از رقابت پذیری اقتصادی به عنوان نقاط قوت و فرصت دانشگاه شناخته شد .اما نبود نیازسنجی و برنامه ریزی در دانشگاه بر اساس نیاز صنعت و جامعه، نبود گرنت و امتیاز برای کارآفرینی اعضای هیأت علمی، عدم اجرای قوانین مالکیت فکری از جمله قوانین بین المللی و کپی رایت در دانشگاه و کشور، پایین بودن فرهنگ ریسک در بین دانشگاهیان، اختصاص کم بودجه به بخش پژوهش در دانشگاه، حجم بالای فعالیت های آموزشی اعضای هیأت علمی و نبود انگیزه در بین آنان، عدم ثبات مدیریت ها و تعویض مکرر آنهاهمچنین عدم استقلال آنها،وجود جو بی اعتمادی بین دانشگاه و صنعت،حجم پایین اختراعات و طرح های پژوهشی دانشگاهیان، عدم استقلال واحد ارتباط با صنعت، رقابت نابرابر بین شرکت ها و سرمایه گذارن خصوصی و دولتی، بافت فرسود صنعت و وارداتی بودن آن به عنوان ضعف ها و تهدیدها درکارآفرینی دانشگاه شهیدچمران اهواز می باشد.همچنین نتایج حاصل از tتک گروهی نشان داد، مولفه های سیستم دانشگاه، شبکه، کیفیت فناوری، دفتر ارتباط با صنعت پایین تراز سطح مطلوب بودند.اما مولفه های گرایش به کارآفرینی وشخصیت کارآفرینانه اعضای هیأت علمی در سطح مطلوبی بودند.