فرانشیز رابطه قراردادی است که در آن گیرنده امتیاز به طور مستقل در قبال پرداخت حق فرانشیز مقطوع و حق فرانشیز مستمر این حق را کسب می کند که در مقام فروش یا عرضه کالا یا خدمات از نظام تجاری خاصی که تحت علامت یا نام تجاری اعطاکننده فرانشیز ثبت شده است؛ با رعایت استانداردها و رویه های صاحب امتیاز، استفاده کند در راستای استفاده بهینه از نظام تجاری، اعطاء کننده امتیاز، طرف دیگر قرارداد را با ارائه دانش فنی لازم و آموزش های مقتضی یاری و مساعدت می-کند. قرارداد فرانشیز از حیث زمینه و حوزه فعالیت تجاری در صنعت، خدمات و توزیع محصول کاربرد دارد. و به اعتبار قالب قراردادی در اشکال مستقیم و با واسطه منعقد می گردد. موضوع قرارداد فرانشیز مجموعه ای از حقوق مرتبط با مالکیت فکری است که در یک روش سازمان یافته و منظم کارآمدی خود را اثبات کرده و گیرنده امتیاز به موجب قرارداد، با نظارت و حمایت اعطاکننده امتیاز، حق بهره برداری از آن را بدست می آورد. بنابراین اثر اصلی قرارداد فرانشیز، حق انتفاعی است که گیرنده امتیاز به موجب مجوز اعطاکننده امتیاز، بدست می آورد و به اتکاء آن می تواند از سیستم متحدالشکل فرانشیز استفاده و بهره برداری نماید. این حق در برابر پرداخت حق امتیاز و تعهد به رعایت اصول فرانشیز از جمله عدم رقابت مکارانه، پیروی از دستورالعمل ها و استانداردهای تجاری شبکه فرانشیز و حفظ اطلاعات محرمانه است. از طرف دیگر تعهد به ارائه اطلاعات جامع و صحیح راجع به جنبه های مختلف فرانشیز، پیش از انعقاد قرارداد، الزامی است که برای تضمین رعایت حسن نیت در قرارداد فرانشیز، بر عهده اعطاکننده امتیاز قرار گرفته است. واژگان کلیدی: قرارداد فرانشیز، نظام فرانشیز، حقوق رقابت، تعهد به افشای اطلاعات