اشریشیا کلی انتروهموراژیک (ehec) o157:h7 عامل بیماری التهاب روده خون ریزی دهنده می باشد و مهم ترین مخزن این باکتری گاو است. با وجود شیوع کم این باکتری، شدت بیماری های ناشی از اشریشیا کلی بیماری زای روده ای، نگرانی هایی راجع به ایجاد واکسن های موثر پدید می آورد(?). پس از تولید سمی شبیه شیگاتوکسین، ابتدایی ترین عامل بیماری زایی ehec o157:h7 کلونیزاسیون آن بر اپی تلیوم روده است که منجر به ایجاد آسیب های اتصال/تخریب توسط پروتئین های کدشده از جزایر بیماری زایی می گردد. این ژن ها از جمله شامل tir است که پروتئین کدشده از آن، به غشای سیتوپلاسمی سلول اپی تلیال میزبان وارد شده به عنوان گیرنده ی intimin- پروتئین سطحی ehec- عمل می کند. در این پژوهش قطعه ای کایمر با به کار بردن اپی توپ های موثر intimin (int282c) و tir(tir105) که با توالی [(eaaak)4] به عنوان اتصال دهنده به هم پیوسته بودند، ساخته شد. این سازه سنتز شد و روی وکتور pet28a+ زیرهمسانه سازی شد و در اشریشیا کلی bl21 با استفاده از iptg القا گردید. پروتئین کایمر نوترکیب خالص شده، به موش ها تزریق شد و افزایش معنادار آنتی بادی به کمک elisa مورد سنجش قرار گرفت. برای سنجش اثر آن به عنوان کاندیدایی برای حفاظت در برابر باکتری های زنده، بر اتصال باکتری به لایه ی اپی تلیال روده، چالش با استفاده از ehec o157:h7 انجام شد. در پانزده روز پس از خوراندن ???? باکتری به موش ها، ریزش باکتری به کمک تهیه سریال های رقت در ? گرم مدفوع مورد شمارش قرار گرفت. نتایج بیان گر کاهش سریع تر تعداد e. coli o157:h7 در مدفوع موش های گروه تست در مقایسه با گروه کنترل بود. سرانجام برش های بافتی از سکوم و کولون آماده شده و بین دوگروه مقایسه شد. تعداد باکتری های اتصال یافته در بافت های موش های ایمن شده(گروه تست) کم تر از تعداد آن در بافت های موش های ایمن نشده(گروه کنترل) بود.