چکیده شخصیت و شخصیت پردازی در داستان های (کوتاه و بلند) منیرو روانی پور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش تلاش می کند این عنصر برجسته را در داستان نویسی روانی پور بررسی و تحلیل کند. نگارنده در این تحقیق به بررسی شخصیت، انواع شخصیت ، نمودهای شخصیت ، شیوه های شخصیت پردازی و ابتکار موجود در آن ها می پردازد. به این ترتیب ، خواننده این پژوهش با انواع تکنیک های منیرو روانی پور آشنا می شود. با تحلیل و بررسی دو مجموعه داستان کوتاه و یک رمان از منیرو روانی پور روشن می شود که غالب شخصیت ها ـ به ویژه شخصیت اصلی ـ را زنان تشکیل می دهند . مردان بیشتر در زمره شخصیت های فرعی داستان قرار می گیرند و کودکان، به ندرت در داستان های نویسنده حضوردارند. نویسنده بیشتر به شخصیت های نوعی توجه دارد. شخصیت ها غالباَ ساده و ایستا هستند. در شیوه شخصیت پردازی ، نویسنده تلاش می کند بیشتر از نحوه غیرمستقیم و روش های آن استفاده کند. وی در شخصیت پردازی رمان متاثر از مکتب رمانتیسیسم و در غالب آثارش متاثر از مکتب رئالیسم جادویی است و از انواع پروتوتیپ های طبقاتی، گروه های انسانی، سیاسی و خود نویسنده بهره گرفته است.

امساوی های مشهور ریاضی نامساوی مینکوفسکی است. نامساوی کلاسیک مینکوفسکی توسط مینکوفسکی در سال 1910 منتشر شد. این نامساوی از نقطه نظر ریاضی و کاربردی بسیار مهم است. در کل هر نامساوی انتگرالی می تواند یک ابزار قوی برای کاربردها باشد. به ویژه وقتی به یک عملگر انتگرالی به عنوان یک ابزار محمولی فکر می کنیم آنگاه یک نامساوی انتگرالی در اندازه گیری و بعد سازی چنین فرایندهایی کاربردی می تواند مهم باشد.در این پایان نامه قصد داریم تعمیمی از نامساوی هایی مینکوفسکی را برای انتگرال های سوگینو روی فضاهای مجرد ارائه دهیم

چکیده فارسی آلکالوئید بتاکربولین ها مانند هارمان به صورت طبیعی در زنجیره غذایی انسان وجود دارد. هارمان در برگ توتون موجود می باشد و همچنین در مبتلایان به پارکینسون، هارمان موجود در خون افزایش می یابد. در مطالعه حاضر، اثرات سیستم سروتونرژیک هیپوکامپ پشتی بر حافظه ایجاد شده توسط هارمان مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایشات، موش های کوچک آزمایشگاهی نژاد nmri ، با وزن 20-30 گرم مورد استفاده قرار گرفته در این تجارب تزریق پیش از آموزش هارمان (12mg/kg)، تشکیل حافظه را کاهش می دهد در حالی که تزریق 4 , 8 mg/kg از هارمان به صورت معناداری حافظه را تغییر نمی دهد. تزریق (آگونیست(5-ht1b/1d cp94253 hydrochloride ، به صورت درون مغزی، در 0.05ng/mouse بر تشکیل حافظه، بی اثر است. تزریق آنتاگونیست 5-ht1b/1d( gr127935 hydrochloride) در دوز 0.05 ng/mouse بر تشکیل حافظه تاثیر ندارد. تزریق همزمان آگونیست 5-ht1b/1d، در 0.05ng/mouse، و هارمان با دوز های مختلف ، نشان می دهد، تخریب ناشی از هارمان توسط آگونیست5-ht1b/1d بر می گردد. تزریق همزمان آنتاگونیست 5-ht1b/1d، به صورت درون مغزی، در دوز 0.05ng/mouse، و هارمان با دوز های مختلف، نشان می دهد، آنتاگونیست 5-ht1b/1d در تشکیل حافظه ناشی از هارمان، بی اثر است. تزریق آگونیست 5-ht2a/2b/2c ، ?-methyl-5 hydroxy tryptamine maleate، به صورت درون مغزی، در دوز 0. 5ng/mouse بر تشکیل حافظه، بی-اثر است .تزریق آنتاگونیست 5-ht2 ( cinancerine hydrochloride) در 0.05 ng/mouse بر تشکیل حافظه تاثیر ندارد. تزریق همزمان آگونیست 5-ht2a/2b/2d، در دوز بی اثر و هارمان با دوز های مختلف ، نشان می دهد، تخریب ناشی از هارمان توسط آگونیست5-ht1b/1d بر می-گردد. تزریق همزمان آنتاگونیست 5-ht2، به صورت درون مغزی، در دوز 0.05ng/mouse و هارمان با دوز های مختلف (به صورت درون صفاقی) ، نشان می دهد، آنتاگونیست 5-ht2، تخریب حافظه ناشی از هارمان را بر می گرداند. با توجه به یافته های فوق می توان نتیجه گرفت، که سیستم سروتونرژیک در تشکیل حافظه، با هارمان برهمکنش می دهند. کلید واژه ها: هارمان، سروتونین، ca1، حافظه اجتناب مهاری، موش کوچک آزمایشگاهی.