هدف از این مطالعه جداسازی استافیلوکوکوس اورئوس از گوشت چرخ کرده و همبرگرهای خام عرضه شده در فروشگاه ها و شناسایی انتروتوکسین های a تا e به روش الایزا و خطر آن بر سلامت جامعه است. 17 جدایه استافیلوکوکوس از 50 نمونه گوشت چرخ کرده و 32 جدایه استافیلوکوکوس از 50 نمونه همبرگر جدا شد. با انجام رنگ آمیزی گرم، تست کوآگولاز، کاتالاز، همولیز، dnase و مانیتول، 5 جدایه (%29/4) از 17 جدایه بدست آمده از گوشت چرخ کرده و 11 جدایه (%34/37) از 32 جدایه بدست آمده از همبرگرخام به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت شناخته شدند. تمام نمونه های آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت، به روش الایزا جهت انتروتوکسین های کلاسیک مورد بررسی قرار گرفتند. در 7 نمونه (43/75%) شامل 2 نمونه گوشت چرخ کرده و 5 نمونه همبرگر خام، وجود انتروتوکسین تشخیص داده شد. انتروتوکسین a در 4 نمونه (57/14%)، انتروتوکسین ‍c در 2 نمونه (28/6%) و انتروتوکسین های b و c هردو با هم در یک نمونه (14/28%)، ردیابی شد. با توجه به نتایج بدست آمده و به لحاظ اهمیت انتروتوکسین های استافیلوکوکی در ایجاد مسمومیت های غذایی و به خطر افتادن سلامت جامعه، پیشنهاد می گردد گوشت مورد استفاده برای تولید فراورده های گوشتی از کشتارگاه های بهداشتی و مجاز تهیه شود. همچنین عرضه و انتقال آنها به فروشگاه ها و نگهداری این محصولات در وضعیت سرما و طبق قوانین بهداشتی صورت گیرد. در عین حال باید به تولید کنندگان و کارگران آگاهی داده شود و نسبت به خطرات تهدید کننده سلامت جامعه آموزش داده شوند.

مقدمه: از انجایکه اتصال از مراحل بحرانی در بیماریزایی کاندیدا البیکنس و تشکیلا بیوفیلم می باشد در این مطالعه به بررسی حضور ژن bcr1 کاندیدا آلبیکنس در ایزوله های بدست امده از زنان مبتلا به واژنیت کاندیدیازیس و تأثیر ان در تشکیل بیوفیلم پرداخته شد . مواد وروشها: در این مطالعه از 50 ایزوله کاندیدا آلبیکنس که با روش pcr-rflp تأیید شد ،جهت بررسی مقاومت به داروی ضد قارچی رایج فلوکونازول از روش دیسک دیفیوژن استفاده شد ، سپس استخراج rna بوسیله ی پرل شیشه ای و بافر لایز صورت گرفته است و cdna بوسیله ی انزیم ریورزترانسکریپتاز سنتز شده و در تکنیک rt-pcr جهت بررسی بیان ژن bcr1 استفاده شده است. برای ارزیابی تشکیل بیوفیلم ، از روش mtt بر روی دوگروه ایزوله های دارای بیان ژن bcr1 و ایزوله های فاقد بیان ژن bcr1 انجام گردید سپس داده ها ی حاصل با استفاده از ازمون t-test نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. تأیید و چگونگی تشکیل بیوفیلم بر روی کاتتر های سیلیکونی توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره نیز انجام شد. نتایج و یافته ها: از 50 ایزوله کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول، (94%) 47 نمونه حضور ژن bcr1 را با تکنیک pcr نشان داده اند. پس از انجام rt-pcr (95%)45 نمونه از 47 نمونه بیان ژن bcr1 بوده است. پس از انجام تست mtt برای ارزیابی تشکیل بیوفیلم دو گروه ایزوله های دارای بیان ژن bcr1 و ایزوله های فاقد بیان ژن bcr1 انجام شده است ، اختلاف معنی داری( p-value:0.014 (p>0.05 و t=8.485 را نشان داده است.بررسی های میکروسکوپ الکترونی نتایج فوق را تأیید نمودند. بحث و نتیجه گیری: نتایج در این تحقیق نشان می دهد که تمامی ایزوله های دارای بیان ژن bcr1 دارای مقاومت به فلوکونازول ، قابلیت اتصال و توانایی تشکیل بیوفیلم را در مقایسه با گروه فاقد بیان ژن bcr1 داشتند و لذا میتوان ارتباط بین بیان ژن bcr1 و تشکیل بیوفیلم را عنوان کرد.

مطالعات نشان داده است افراد دیابتی به برخی از عفونتها حساسیت بیشتری نشان میدهند. در این بین، کاندیدوزیس دهانی یکی از شایعترین عفونتهای فرصت طلب در افراد دیابتیک و مبتلایان به نقص ایمنی سلولی می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه فلور قارچی دهان بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس و افراد شاهد بود. در این تحقیق که به مدت 18 ماه بطول انجامید، از دهان 132 بیمار مبتلا به دیابت مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان شریعتی و 130 نفر افراد غیر دیابتی، جهت تعیین فلور قارچی آنان نمونه گیری بعمل آمد. نتایج این بررسی نشان داد که بین میانگین کلنی کانت تام افراد بیمار و شاهد اختلاف معناداری وجود دارد. این اختلفا در ارتباط با میانگین کلنی کانت نمونه بزاق و میانگین کلنی کانت نمونه های دیگر (زبان، لثه، گونه، کام) نیز معنی دار بود. در گروه بیمار رابطه مستقیم و معنی داری بین غلظت قند خون با میانگین کلنی کانت تام دیده شد، در حالیکه این ارتباط در مورد میزان قند بزاق و تعداد کلنیها مشاهده نگردید. همچنین در کل جمعیت مورد مطالعه، میانگین کلنی کانت تام در افرادیکه از دندان مصنوعی یا دندان مصنوعی و سیگار استفاده میکردند بطور قابل ملاحظه ای افزایش نشان داد. همچنین در این مطالعه فاکتور سابقه ابتلا به بیماریهای دیگر بعنوان عامل مستعد کننده در افزایش مخمرهای دهانی شناخته شد. اما متغیرهایی ماننند مدت زمان ابتلا به دیابت، قند بزاق، گروههای خونی نقش تعیین کننده ای در تعداد کلنیهای جدا شده نداشتند بجز اینکه در گروه دیابتیک در گروه خونی ‏‎ab‎‏ بمیزان معناداری ضایعات لوکوپلاک زبانی شایعتر بود. در این بررسی، فراوانی کاندیدوزیس دهانی در مبتلایان به دیابت ملیتوس نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری را نشان داد. همچنین، در کل جمعیت مورد مطالعه ارتباط مستقیمی بین غلظت قند خون و قند بزاق بدست آمد، اما این ارتباط در دو گروه (دیابتی و شاهد) بطور مجزا حاصل نگردید. همچنین ارتباط معنی داری بین (غلظت قند بزاق و ‏‎hba1c‎‏) و (غلظت قند خون و ‏‎hba1c‎‏) و (‏‎hba1c‎‏ و میانگین کلنی کانت تام) در گروه دیابتیک بدست آمد. این مطالعه نشان داد کاندیدوزیس در دهان مبتلایان به دیابت شیوع قابل توجهی دارد و کلنیزه شدن کاندیدا در دهان این بیماران شایع می باشد، لذا رعایت بهداشت دهان و دندان و استفاده از آنتی سپتیکها و داروهای ضد قارچی موضعی ضروری می باشد.