هدف از انجام این پژوهش، مقایسه تعادل دینامیکی و تغییرات آنتروپومتریک زنان باردار در قبل و پس از زایمان بود. به همین منظور 39 نفر از زنان داوطلب 20 تا 28 ساله از میان زنان باردار شهر مشهد در سال 1387 به طور تصادفی انتخاب و در سه گروه (یک گروه تجربی و دو گروه کنترل) به شرح ذیل تقسیم شدند: تعداد 13 زن باردار با میانگین قد 3/70 ± 161، وزن 5/77 ± 74/23 و شاخص توده بدنی 1/83± 28/60 که در سه ماهه آخر بارداری قرار داشتند به عنوان گروه تجربی، تعداد 13 زن باردار با میانگین قد 1/97 ± 164، وزن 4/57± 61/83 و شاخص توده بدنی 1/55± 22/97 که در سه ماهه اول بارداری قرار داشتند به عنوان گروه کنترل 1 و به همین تعداد زن غیر باردار با میانگین قد 2/78±164، وزن 4/01± 58/65 و شاخص توده بدنی 1/56± 21/55 نیز به عنوان گروه کنترل 2 انتخاب شدند. تعادل دینامیکی آزمودنی ها با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس ، ترکیب بدن آزمودنی ها با استفاده از سیستم inbody و ویژگی های دورسنجی با استفاده از متر نواری مورد ارزیابی قرار گرفت. افراد گروه تجربی مجدداً 6 هفته بعد از زایمان مورد آزمون مجدد قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل های آماری از آزمون های تحلیل واریانس چند متغیره (manova)، اندازه های مکرر تحلیل واریانس، t گروه های وابسته و همچنین همبستگی پیرسون استفاده شد. ضمن این که تجزیه و تحلیل داد ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 16) انجام گرفته و برای هر یک از آزمون ها میزان خطای نوع اول 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها نشان می هد؛ ثبات وضعیتی بدن زنان باردار با پیشرفت بارداری به طور معنی داری کاهش و بعد از زایمان افزایش می یابد (0/05>p). ضمن اینکه بین ثبات وضعیتی زنان باردار و تغییرات آنتروپومترک قبل و بعد از زایمان رابطه معنی داری یافت نشد (0/05<p). بر پایه یافته ها، تعادل در طی دوران بارداری کاهش یافته و این بی تعادلی به میزان کمتر تا شش هفته بعد از زایمان ادامه می یابد.