چکیده این رساله جهت آشنایی دانشجویان ادبیات و دیگر پژوهش گران به ادبیات داستانی معاصر است. از آنجا که هوشنگ گلشیری یکی از نویسندگان برجسته صاحب سبک ایران است؛ بررسی مختصات سبکی او به خصوص در زمینه فرم و نحو ضروری می نماید. در این پژوهش به بررسی برخی ابزارهای داستانی و روش های روایت داستان در سه رمان شازده احتجاب، آینه های دردار و کریستین و کید هوشنگ گلشیری پرداخته می شود. از آنجا که تاکید در این رساله بر جنبه های زبان شناختی است؛ برخی ابزارهای اصلی در روایت داستان مانند زاویه دید و زبان، و شیوه های استفاده گلشیری از این ابزارها در داستان و خلاقیت های وی در آفرینش داستان، در دو فصل مورد بررسی قرار می گیرند. فصل اول این تحقیق به بررسی زاویه دید،انواع و شیوه های روایت آن در سه داستان مورد بحث گلشیری اختصاص دارد. فصل دوم به انواع تکنیک های روایت وی در فرم و نحو داستان پرداخته می شود. گلشیری با روی آوری به شیوه های روایی که گاه از نویسندگان مدرن تاثیر پذیرفته و گاه مبتکرانه و بدیع و حاصل خلاقیت های شخصی است؛ به جایگاهی ممتاز در عرصه داستان نویسی دست یافته است. کلید واژه: ابزار روایت، شیوه روایت، عناصر داستان، هوشنگ گلشیری، شازده احتجاب، آینه های دردار، کریستین و کید