منطقه مورد مطالعه در جنوب شرق رشته کوه بزقوش مابین مختصات 764000-756000 s38 (شمالی) و 4191000-4178000 (شرقی) (برمبنای utm) قرار دارد. بر مبنای تقسیم بندی زمین شناسی پوسته ایران، منطقه مورد مطالعه در زون البرز-آذربایجان قرار می گیرد. در جنوب شرقی بزقوش سنگ های گوناگون دگرگونی و توده های گرانیتی مرتبط با آنها وجود دارد. مهم ترین این سنگ ها شامل دو توده گرانیتی از نوع s (در روستاهای نی باغی و سیاه منصور)، مرمر، آمفیبولیت و شیست ها می باشند. با توجه به قرارگیری رسوبات کرتاسه فوقانی بر روی این سنگ های دگرگونی، بطور یقین می توان گفت که این سنگ های دگرگونی سنی قبل از کرتاسه فوقانی دارند اما بسیاری از محققین اعتقاد به سنی قدیمی تر برای این سنگ ها دارند به طوریکه برخی حتی سن پرکامبرین را به آنها اطلاق کرده اند. شیست های این منطقه دارای چهار پاراژنژ می باشند: bt+ms+qtz، and+bt+ms+qtz، crd+bt+ms+qtz و and+crd+bt+ms+qtz. این شیست ها دو فاز دگرگونی (m1 و m2) را تحمل کرده اند و در آنها دو فاز دگرشکلی (d1 و d2) دیده می شود. m1 یک دگرگونی مجاورتی است و در اثر نفوذ ماگمای بازیک حاصل شده است و در نتیجه آن کانی های کردیریت و آندالوزیت در شیست ها حاصل شده اند. m2 از نوع دگرگونی ناحیه ای می باشد و احتمالا در اثر فرورانش حاصل شده است. در نتیجه این دگرگونی کانی های بیوتیت و مسکویت تشکیل شده اند و از موازی قرار گرفتن این کانی ها فولیاسون s1 در شیست ها تشکیل می شود. فاز دگرشکلی d2 صرفا باعث چین خوردن s1 می شود و در ضمن آن کانی جدیدی حاصل نمی شود لذا صرفا به عنوان فاز دگرشکلی محسوب می شود. از نظر ژئوشیمیایی شیست های مورد مطالعه، ویژگی های محیط حاشیه فعال قاره ای را نشان می دهند و جزء رسوبات نابالغ محسوب می شوند و پروتولیت آنها شیل می باشد. دیاگرام های مبتنی بر داده های ژئوشیمیایی نیز نظریه تشکیل شدن این شیست ها در حاشیه فعال قاره ای را تایید می کنند.

جابر بن عبد الله انصاری در تاریخ صدر اسلام از نقش و جایگاه بالایی بر خوردار بود . او به عنوان یکی از صحابه پیامبر(ص) از نوجوانی با دین اسلام آشنا شد . جابر پس از شهادت پدرش در نبرد احد، در بیشتر غزوات پیامبر(ص) شرکت کرد . از اوگزارش هایی از آن جنگ ها نقل شده است . گرایش فکری او همسو با خط و مشی پیامبر(ص) بود . نام او جزو اولین کسانی که به طرف امیرالمومنین برگشتند ذکر شده است . درباره نقش او در رویداد هایزمان خلفا از جمله نبرد های ردّه و فتوحات ، اطلاعات چندانی در دست نیست . وی در این مدت ، بیشتر مشغول علم وعلم آموزی شد .جابر با اهل بیت پیامبر (ص) ارتباط خوبی داشت و آنان نیز متقابلاًً برای او احترام زیادی قائل بودند . با خلافت امیر المومنین (ع) او در تحولات آن عصر از جمله در سه جنگی که در دوران امام علی (ع) اتفاق افتاد ، آن حضرت را همراهی کرد . از این تاریخ تا پس از حادثه عاشورا اطلاعات زیادیاز ویموجود نیست . او اولین کسی بود که به زیارت قبر امام حسین(ع) رفت . جابر با امام سجاد (ع) نیز روابط حسنه ای داشت . همچنین او از طرف پیامبر(ص) مامور بود که سلام رسول خدا(ص) را به امام باقر(ع) برساند و این ماموریت را انجام داد . جابر با بنی امیه رابطه خوبی نداشت .از این رو مورد بی مهری آنان واقع شد . جابر بن عبد الله به علت علاقه زیاد به یادگیری از همان ابتدا که با پیامبر(ص) آشنا شد هر گاه حدیثی از حضرت می شنید ،یا حفظ می کرد و یا آن را مکتوب می کرد لذا بعد از رحلت پیامبر در مدینه حلقه درسی داشت و اهل فتوا بود . مورخان و محدثان او را مکثر در حدیث و حافظ سنت نبوی دانسته اند . معرفی این گونه شخصیت ها می تواند الگوی خوبی برای مسلمانان به ویژه پیروان خط پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) باشد .و بخشی از سیره و سنت نبوی را روشن نماید . روش تحقیق در این پایان نامه ، روش توصیفی تحلیلی مبتنی بر داده های کتاب های موجود است .

می توان تاریخ پیدایش اختلاف نظر در بین انسانها نسبت به مسائل را آغاز خلقت انسان دانست. چرا که انسان دارای قدرت تعقل و به تبع آن قدرت تجزیه و تحلیل است و در مورد مسائلی که پیش رویش قرار می گیرد؛ پس از شهود و بررسی، به بیان استنباط خود می پردازد. پس با توجه به تفاوت در تحلیل داده ها از جانب هر فرد خاص و یا تفاوت داده ها و اطلاعاتی که در اختیار هر فرد قرار دارد؛ می تواند نوع استنباط نیز متفاوت باشد و این مسأله پس از خلقت بشر و در سطح تحلیل بشر اولیه بوجود آمده و تا به امروز و نسبت به مسائل جدید و نوین ادامه دارد. در این میان مسائل فقهی و احکام مربوط به آن نیز از این قاعده مستثنی نیست. چرا که داده ها و اطلاعاتی که در اختیار فقیه قرار می گیرد تا با تحلیل آن به استنباطی دقیق رسیده و در نهایت حکمی فقهی را صادر نماید. این اطلاعات شامل آیات قرآن و احادیث پیامبر و سخنان بزرگان صدر اسلام است و طبیعی به نظر می رسد که برداشت فقهاء از این سخنان متفاوت بوده و در نتیجه احکامی متفاوت صادر شود در این میان یکی از مسائلی که باعث ایجاد این اختلاف برداشت گردیده، قواعد آن زبانی است که این متون بدان تکلم و یا مکتوب گشته است.