به گفته ی بسیاری از محققین علوم مختلف ریشه ی ایجاد یک محیط جمعیتی، عمل ها و عکس العمل هایی است که اعضای یک محیط در مقابل هم از خود بروز می دهند. این اعمال منطق تغییر و ثبات یک سیستم (محیط) را توجیه می کند. از دیدگاه بومشناختی سازمانی نیز ما عموما شاهد عمل و عکس العمل هایی هستیم که نظریه پردازان مطالعات سازمانی آنرا در محیطی به نام محیط نهادی مورد مطالعه قرار می دهند. نظریه ای موسوم به نظریه ی نهادی یکی از معتبر ترین نظریات در باب تبیین ارتباط و مناسبات میان سازمانها و محیط آنها است. برای بسیاری از سیستمهایی که به عنوان یک زیرسیستم در ابر سیستم محیطی خود وجود دارند، مساله بقا مطرح است. بقا برای این سیستم ها به منزله ی دریافت منابع از محیط است که همین روال برای سازمانها به عنوان سیستمهای خاص اجتماعی مطرح است. در حقیقت ابزار دریافت منابع در چنین محیطی مقبولیت و مشروعیت است. مساله اصلی در نظریه نهادی نیز «همریختی سازمانی» است که نتیجه ی برخی فشار های نهادی از سوی محیط است و در نهایت منجر به کسب مشروعیت برای سازمان می شود. اما مساله ای که در اینجا مورد سوال است این است که چه نوع فشار های نهادی بر سازمانها وارد می شود؟ و سازمانها در مقابل این فشار های نهادی چه پاسخ هایی می دهند؟ و کدام پاسخ ها عموما منجر به عملکرد مالی بهتر برای سازمان می شود؟ با توجه به این سوال این پایان نامه در پی بررسی این نکته است که شرکتهای تولید کننده مواد خوراکی پذیرفته شده در بورس آوراق بهادار تهران با چه نوع فشار های نهادی روبرو هستند و چگونه نسبت به این فشار ها پاسخ می دهند و در نهایت کدام نوع از استراتژی های مورد استفاده منجر به عملکرد بهتر مالی شرکت های تولید کننده غذا و مواد خوراکی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می شود؟