پاپیلوما ویروس ها در همه جا هستند و واریته های وسیعی از آنها همانند انسانها در حیوانات مشخص شده اند که برای میزبان های مربوطه شان خاص هستند. بیش از 200 نوع hpv بر پایه اطلاعات توالی dna شان شناسایی شده اند که نشان دهنده تفاوت ژنومی است. 85 ژنوتایپ از hpv به خوبی شناسایی شده اند، بعلاوه 120 تا از جدایه ها به عنوان ژنوتایپ های جدید شناسایی شده اند. پاپیلوما ویروس ها می توانند سلول های پوست یا لایه های داخل بافتی را آلوده کنند که بر این اساس به انواع پوستی و مخاطی طبقه بندی می شوند. انواع پوستی، اپیدرم دوست هستند (اپیدرموتروفیک) وپوست دست ها و پاها را مورد هدف قرارمی دهند. و انواع موکوسی لایه های دهان، گلو، لوله های تنفسی یا اپی تلیوم دستگاه تناسلی را آلوده می کنند. بر اساس ارتباط شان با سرطان گردن رحم و جراحات قبل از آن hpv ها به انواع پر خطر و کم خطر نیز طبقه بندی شده اند. انواع hpv های کم خطر شامل تیپ های 6، 11، 42، 43 و 44هستند و انواع پرخطر شامل تیپ های 16، 18، 31، 33، 34، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58، 59، 66، 68 و70 هستند. گروه پرخطر تعدادی از انواع hpv که کمتر بطور مکرر در سرطان پیدا می شوند واغلب در زخم های اینترااپیتلیال سنگفرشی دیده می شوند را در بر می گیرد. تعدادی مقالات این نوع hpv ها را با خطر متوسط معرفی می کنند. ساب تایپ های کم خطر گه گاه در سرطان های رحم پیدا شده اند. آگاهی از ارتباط hpv با سرطان رحم خیلی زودتر آغاز شده بود. در 1981، زور هاوسن و همکاران گزارش شناساییhpv dna را در نئوپلازیا رحمی ارائه دادند. سرطان رحم، هنوز هم زنان سرتا سر جهان را در گیر می کند و هنوز به صورت یک کانون اصلی تحقیقات برای محققان باقی مانده است. التهاب های گردن رحم اغلب بوسیله عفونت ایجاد می شوند بیماری های انتقال یافته از طریق جنسی که می توانند باعث التهاب گردن رحم شوند شامل: کلامیدیا و گنوره آ. هرپس ویروس(هرپس تناسلی) و تریکوموناسیس ممکن است باعث اکتوسرویسیت شوند. hpv هم عامل دیگری است که باعث التهاب گردن رحم می شود. این مطالعه هدف دارد که میزان عفونت با hpv را در نمونه های توموری گردن رحم و التهاب گردن رحم مزمن در جمعیت اصفهان ارزیابی کند. صد و بیست و دو نمونه بافت فرمالینه جاسازی شده در پارافین (79 نمونه از التهاب گردن رحم و 43 نمونه از تومور گردن رحم) که از نظر تغییرات هیستوپاتولوژیکی آزمایش شده بودند از فایل هیستوپاتولوژی بیمارستان الزهرا در اصفهان جمع آوری شدند. بلوک ها برش داده شدند و 10 قطعه با ضخامت 4 میکرومتر جمع آوری شدند. نمونه ها توسط گزیلن پارافین زدایی شدند و سپس dna ویروس توسط فنل /کلروفرم/ ایزوآمیل الکل استخراج شد. پلت تشکیل شده خشک شد و دوباره در آب دوبار تقطیر یا محلول te بعد از رسوب با اتانول حل شد. dna های استخراج شده در معرض pcr آشیانه ای با استفاده از پرایمرهای جامع my09/my11 وgp5+/gp6+ که برای تکثیر ناحیه حفاظت شده ژنوم که پروتئین 1l راکد می کند،طراحی شده اند قرارگرفتند. اطلاعاتی که درموردتغییرات هیستوپاتولوژیکی جمع آوری شده بود بوسیله مقاطع رنگ آمیزی شده با ائوزین و هماتوکسیلین دوباره مورد آزمایش قرار گرفت. بعد از pcr آشیانه ای 10?l از محصول pcr راند دوم درژل آگارز 2% حاوی اتیدیوم برماید لود می شود و الکتروفورز می شود. در بررسی-های آماری نرم افزارهای graphpad و spss استفاده شد. 4 محصول pcr به صورت تصادفی از 2 گروه مورد بررسی انتخاب و برای تعیین توالی نوکلئوتیدی به شرکت geneservice فرستاده شد. ردیف کردن توالی های متعدد با استفاده clustal w در نرم افزار mega انجام شد. شماره دسترسی های (gq179958)، (gq179959)، (gq452049) و (gq452050)در بانک ژن ثبت گردید. در تحقیق حاضر نیزدو نمونه scc با تشخیص پاتولوژی مورد آزمایش قرار گرفت و آلودگی به hpv مشاهده نشد. البته به دلیل آن که تعداد نمونه scc کم بود نمی توان نتیجه گیری کرد که آیا hpv در این تومور نقش داشته یا نداشته است ولی می توان نتیجه گرفت که میزان scc در ایران کمتر است.هم چنین 21 نمونه adenocarcinoma و 20 نمونه cin مورد آزمایش قرار گرفتند و 8/23% از adenocarcinoma ها و 40% از cin ها آلوده به hpv بودند که این نتایج نسبت به آنچه در گزارشات دیگر محققین آمده میزان شیوع کمتری را نشان می دهد که می تواند ناشی از دخیل بودن عوامل خطر دیگر در کشورهای دیگر باشد که بعضاً در جمعیت ایران ناشناخته است. در تحقیق حاضر میزان شیوع در نمونه های التهالب گردن رحم 7/98% به دست آمد که این مغایرت می تواند ناشی از دخیل بودن یک سری عوامل دیگردر ایران باشد که هنوز ناشناخته اند.