سیب و مرکبات از مهمترین محصولات باغی کشور ما هستند . با توجه به وجود ظرفیتهای مناسب در جهت افزایش تولید و صادرات سیب و مرکبات ، این محصولات می توانند منبع مناسبی جهت کسب درآمدهای ارزی و ایجاد اشتغال باشند. طبق آمارهای موجود امارات متحده عربی بزرگترین شریک تجاری ایران در منطقه است . این کشور در سالهای اخیر حجم زیادی از کالاهای مورد نیاز ایران را تامین کرده است و سهم بزرگی از کالاهای غیر نفتی ایران را وارد کرده است. با توجه به نزدیکی ایران به کشورهای حوزه خلیج فارس ، ایران قادر است بالاترین سهم را در تامین نیازهای مصرفی کشورهای این منطقه ، به خصوص امارات متحده عربی داشته باشد . کویت نیز به دلیل کوچک بودن بخش کشاورزی در اقتصاد این کشور ، از جمله بازارهای قابل نفوذ برای محصولات باغی و جالیزی ایران به شمار می رود. در تحقیق حاضر ضمن بررسی شرایط جغرافیایی و اقتصادی کشورهای امارات متحده عربی و کویت ، به بررسی وضعیت صادرات سیب و مرکبات ایران به دو کشور مذکور پرداخته شده و پس از بررسی وضعیت کشت و تولید سیب و مرکبات در کشور و مقایسه مقادیر آن با مقادیر جهانی و توصیف جایگاه ایران در بین کشورهای عمده تولید کننده و صادر کننده این محصولات ، با استفاده از داده های سری زمانی طی دوره 84-1360 و بکارگیری نرم افزارe.views به تخمین تابع تقاضا برای صادرات سیب و مرکبات ایران به کشورهای فوق پرداخته شده است. بدین منظور با استفاده از روش رگرسیون به برآورد تابع تقاضای صادرات و تخمین ضرایب مدل نهایی با استفاده از 3 متغیر مستقل (نسبت قیمت ها ، gdp کشورهای فوق و نرخ واقعی ارز) پرداختیم. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که تغییرات نرخ واقعی ارز و تولید ناخالص داخلی کشورهای امارات متحده عربی و کویت بر روی میزان تقاضای این کشورها برای سیب و مرکبات ایران معنی دار بوده و این تغییرات در جهت مستقیم می باشد. همچنین تأثیر تغییر در نسبت قیمت های سیب و مرکبات صادراتی ایران به قیمت جهانی این محصولات بر میزان تقاضای دو کشور مذکور برای سیب و مرکبات ایران معنی دار بوده و تغییرات در جهت عکس است.