شدت انرژی (بری) از مهمترین شاخص های کارایی در مصرف انرژی محسوب می شود. کیفیت این شاخص را در نهایت چگونگی رابطه بین مصرف انرژی با درآمد مشخص می کند. تاکنون مطالعات مختلفی به بررسی رابطه مذکور در قالب الگوهای خطی-تصادفی و غیرخطی-تصادفی پرداخته اند. تصادفی بودن رفتار یک متغیر ، سبب می شود تا الگوها نتوانند به طور صحیحی رفتار آینده متغیر را پیش بینی کنند. با طرح نظریه آشوب این امکان به وجود آمده است تا بتوانیم متغیرهای دارای رفتار تصادفی را از متغیرهای دارای رفتار به ظاهر تصادفی تشخیص دهیم. طبق این نظریه وقتی سری زمانی متغیری آشوبناک است، سیستم مولد آن "معین" است؛ یعنی آن متغیر به هیچ وجه تصادفی نیست و کاملا قابل پیش بینی است. تحقیق حاضر با استفاده از نظریه آشوب به دنبال بررسی امکان پذیری پیش بینی رفتار شدت انرژی در یازده عضو گروه کشورهای صادر کننده نفت(اوپک) می باشد. در این تحقیق چهار آزمون مهم در بررسی روند آشوبی سری های زمانی به کار گرفته شد. همه این آزمون ها نتوانستند فرضیه وجود روند آشوبی در شدت انرژی کشورهای عضو اوپک را رد کنند. بنابراین رفتار شدت انرژی بری در کشورهای اوپک قابل پیش بینی است. همچنین سیاست های مربوط به کارایی در مصرف انرژی این کشورها باید بر پایه نتایجی از الگوهای غیرخطی و پویا طراحی شوند.