گلوکوکورتیکوئیدها ترکیبات مهمی هستند که رشد، تمایز و مرگ سلولی را در سلول های مغز پستانداران در سرتاسر دوره زندگی تحت تاثیر قرار می دهند. گلوکوکورتیکوئیدها در سیستم عصبی فعالیت های مهمی مانند متابولیسم انرژی و تحریک پذیری را تحت تاثیر قرار می دهند. همچنین اثرات متابولیکی بر انواع بافت به ویژه کبد، شش و ماهیچه دارند. مورفین دارای اثرات وابسته به دوز بر رشد زوائد نورونی (اکسون ودندریت) در رده های سلولی است. مورفین در کشت های اولیه نورون ها در غلظت های بالارشد زوائد نورونی را مهار می کند، اما در غلظت های پایین طول زواید نورونی را افزایش می دهد. در این تحقیق اثر غلظت های مختلف دگزامتازون (گلوکوکورتیکوئید سنتزی) به تنهایی و همراه با مورفین بر سلول های pc12 بررسی شد. سلول های pc12 در محیط کشت rpmi 1640، 1% fbs، 1% آنتی بیوتیک پنی سیلین/استروپتومایسین، 1% l-glutanin و 1% non- essential amino acids در حضور غلظت 214 نانومولار استئورسپورین کشت داده شدند. سلول ها در دو گروه مطالعه شدند. سلول ها در گروه i با غلظت های مختلف دگزامتازون بدون مورفین و در گروه ii با غلظت های مختلف دگزامتازون همراه با غلظت 10-10 نانومولار مورفین تیمار شدند. در هر گروه شش تیمار وجود داشت. تیمار1 بدون دگزامتازون و به تیمارهای 2 تا 6 غلظت های مختلف دگزامتازون (nm1،nm10 ،nm100،m?1،m?10) به ترتیب اضافه شد. نتایج: میزان زنده ماندن سلول ها در گروه i در تیمارهای 2، 3 و 4 در مقایسه با تیمارهای 1، 5 و 6 افزایش پیدا کرد (p<0.05)، در گروه ii در تیمارهای 1، 2، 3 و 4 افزایش و در تیمارهای 5 و 6 کاهش میزان زنده ماندن سلول ها مشاهده شد (p<0.05). طول نوریت ها در گروه i در تیمارهای 1 تا 6 به ترتیب 37/2±70/148، 61/1±06/85، 58/1±38/88، 66/1±05/91، 32/1±823/72 و 18/1±18/69 میکرو متر بود. بیشترین طول نوریت ها در تیمار 1 و کوتاه ترین طول نوریت ها در تیمار 6 مشاهده شد (p<0.05). طول نوریت ها در گروه ii در تیمارهای 1 تا 6 به ترتیب 45/4±22/164، 84/2±19/105، 09/3±33/108، 04/4±46/149، 08/3±60/117 و 73/2±24/115 میکرو متر بود. بیشترین طول نوریت ها در تیمار 1 و کمترین طول نوریت ها در تیمارهای 2 و 3 مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری: نتایج نشان داد غلظت های پایین دگزامتازون همراه با مورفین سبب بهبود میزان زنده ماندن سلول ها و افزایش طویل نوریت ها می شود.