صنایع دستی handicraft))حاصل فکر، عمل، ابتکار و خلاقیت مردم یک کشور است و با ویژگی های ارزشمند خود از جمله تولیدات غیر وابسته ای است که نیاز به حمایتی مبتنی بر شناخت کامل ارزش های اختصاصی آن دارد تا بتواند به عنوان یکی از ستون های استقلال اقتصادی مطرح شود. صنایع دستی در گذشته جایگاه و اهمیت ویژه ای در ایجاد اشتغال، افزایش درآمد، صرفه جویی ارزی، افزایش تولید و درآمد ملی داشته است. به باور کارشناسان و برنامه ریزان اهمیت صنایع دستی نه تنها به دلیل درآمدزایی آن نیست بلکه به لحاظ حفظ ارزش ها، اصالت ها و خواستگاه فرهنگی و هنری بایدمورد توجه باشد که اخیرا مورد بی مهری قرار گرفته است. تحقیق حاضر به بررسی اثرات اقتصادی صنایع دستی در جمهوری اسلامی ایران می پردازد. به این منظور با استفاده از مدل داده- ستانده و روش حذف فرضی، با اختصاص سطر و ستون قالی و قالیچه، گلیم و زیلو، به عنوان نماینده صنایع دستی ایران، پیوند های کل، پیوندهای پیشین و پیوندهای پسین برای بخشهای مختلف اقتصادی محاسبه میگردد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که صنایع دستی در بین 25 فعالیت اقتصادی تحت مطالعه رتبه 18را داراست که نشان دهنده ارتباط ضعیف این بخش با سایر بخشها میباشد. رتبه فوق بیانگر این موضوع است که با توجه به سوابق دیرینه صنایع دستی در ایران و گستردگی این رشته از صنعت در سالهای دور، این بخش از صنعت در اقتصاد ایران اهمیت چندانی ندارد و شاید به همین دلیل است که مرکز آمار ایران از جمع آوری آمارهای مربوط به صنایع دستی امتناع می ورزد. بنابراین به یقین میتوان گفت که پیشرفت و حفظ صنایع دستی در ایران مستلزم توجه بیشتری از سوی مسئولان و کارشناسان میباشد.