هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل های آموزشی کانون توجه بیرونی و درونی در مراحل یادگیری مهارت دریبل فوتبال می باشد. دستورالعمل های آموزشی ، یکی از متغیر های موثر بر یادگیری مهارت هاست که معمولاً هنگام یادگیری یک مهارت حرکتی جدید، ارائه شده و اطلاعاتی را درباره جنبه های اولیه مهارت فراهم می آورند(2و1). دستور العمل ها می تواند به دو صورت به یاد گیرندگان داده شود دستورالعمل هایی که توجه را به خود حرکت هدایت می کند که کانون توجه درونی نام دارد ، و دستورالعمل هایی که توجه را به اثرات حرکت هدایت می کند که کانون توجه بیرونی نام دارد. به منظور دستیابی به این هدف ، از میان دانشجویان دانشگاه اراک به تعداد60 نفر که دامنه سنی آنها بین 19-26 سال قرار داشت بود به صورت داوطلبانه در سه سطح مبتدی ، نیمه ماهر و ماهر(در هر سطح 20 نفر)که همگی آنها پای برترشان پای راست بود در این تحقیق شرکت کردند که به صورت تصادفی در هر سطح به دو گروه کانون توجه بیرونی و کانون توجه درونی طبقه بندی شدند.و مهارت دریبل فوتبال را تحت دستکاری های کانون توجه بیرونی (تمرکز روی توپ) ویا کانون توجه درونی(تمرکز روی پا) به صورت زیگزاگ در یک مسیر هموارکه 5 مخروط در این مسیر قرار داده شده انجام دادند.مخروط ها به فاصله 5/1 متر از یکدیگر قرار داشتندو طول مسیر اجرای آزمون 5/7 متر و با توجه به مسیر رفت وبرگشت در مجموع 15 متر بود. آزمودنی ها این تکلیف را طی 15 کوشش متوالی روی سطح صاف انجام دادند. داده های مرتبط با اندازه گیری سرعت و دقت اجرای مهارت گردآوری و از آزمون tدو گروه مستقل در تحلیل اطلاعات استفاه شد. نتایج حاصل نشان داد که در سطوح مبتدی و نیمه ماهر تفاوت معنا داری بین گروه ها در سرعت اجرای مهارت دریبل فوتبال مشاهده شدوگروه کانون توجه درونی نسبت به گروه کانون توجه بیرونی مدت زمان کمتری را در اجرای مهارت دریبل فوتبال طی کردند . درسطوح ماهر ، تفاوت معنا داری بین گروه ها در سرعت اجرای مهارت دریبل مشاهده شد وگروه کانون توجه بیرونی مدت زمان کمتری را در اجرای مهارت دریبل فوتبال نسبت به گروه کانون توجه درونی طی کردند. در دقت اجرای مهارت دریبل فوتبال در سطوح مبتدی تفاوت معنا داری بین گروه ها مشاهده شد و گروه کانون توجه درونی به طور معنا داری خطا های کمتری را نسبت به کانون توجه بیرونی نشان دادند. اما دردقت اجرای مهارت دریبل فوتبال در دو سطح نیمه ماهر و ماهر تفاوت معنا داری بین گروه ها (کانون توجه درونی وبیرونی) مشاهده نشد. به طور کلی نتایج نشان داد که افرادمبتدی و نیمه ماهر از کانون توجه درونی و افراد ماهر از کانون توجه بیرونی سود می برند. بنابراین توصیه می شود که کانون توجه درونی بر سرعت اجرای مهارت افرادی که مبتدی و نیمه ماهر هستند احتمالاً مفید خواهد بود . همچنین کانون توجه بیرونی بر سرعت اجرای مهارت افرادی که ماهرهستند مفیدخواهد بود. و در دقت اجرای مهارت کانون توجه درونی برای افرادی که مبتدی هستند مفید خواهد بود.

چکیده ندارد.

چکیده تعیین روابط باران- رواناب نقش بسیار اساسی در مطالعات هیدرولوژیکی حوضه ی آبخیزدارد. در این مطالعه دقت و قابلیت اعتماد برخی از مدل های باران- رواناب، در تعیین خصوصیات هیدروگراف سیلاب درحوضه های فاقد آمار مورد بررسی واقع شده است. این مدل ها عبارتند از مدل های هیدروگراف واحد لحظه ای ژئومورفولوژیک، ژئومورفوکلیماتیک، نش، روسو و هیدروگراف واحدscs. هفده واقعه ی باران - رواناب درحوضه ی آبخیزجُنگ، در بالادست سدکارده در نزدیکی مشهد، برای بررسی این مدل ها انتخاب شده است. براساس این مطالعه، بررسی میانگین خطای نسبی نتایج به دست آمده نشان می دهدکه در برآورد دبی اوج سیلاب، روش ژئومورفولوژیک نسبت به سایر روش ها دقت بیشتری دارد در حالی که در برآورد زمان اوج، مدل روسو مناسبتر از بقیه مدل ها می باشد. هم چنین نتایج نشان می دهد مدل ژئومورفوکلیماتیک بیشترین کارایی را در تخمین حجم سیلاب دارد. به طورکلی دربرآورد مشخصات اصلی هیدروگراف شامل دبی اوج، زمان اوج و حجم سیلاب، روش ژئومورفولوژیک رتبه ی نخست را دارا می باشد. سپس روش های ژئومورفوکلیماتیک، نش و روسو، و روشscs در رتبه ها ی دوم تا چهارم قرار می گیرند. کلید واژه ها: جُنگ، روسو، ژئومورفوکلیماتیک، ژئومورفولوژیک، مدل های باران- رواناب، نش، هیدروگراف واحد.