یکی از طرق تحمل حدیث کتابت است . در این روش راوی در محضر امام حضور ندارد ، بلکه از طریق ارسال نامه و دریافت پاسخ مکتوب از سوی امام ، روایت را دریافت می کند . به همین دلیل نیز برخی از کارشناسان علم حدیث اعتبار این نوع روایات را کمتر از روایات مسموعه می دانند و به طور کلی آن ها را فاقد حجیت می دانند . مهمترین دلیل این نظر معلوم نبودن پیک این قبیل از روایات در اغلب موارد است که آن ها را در حد حدیث مرسل تنزل می بخشد. مکتوب در معنای خاص خود ، آن نامه ایست که افراد به صورت استفتاء خدمت امام معصوم ارسال نموده و پاسخ گرفته اند. مکتوبات حدیثی ، گر چه بخش کوچکی از روایات معصومین : را تشکیل می دهند ؛ اما به علت این که عموماً دارای موضوعات فقهی هستند ، از اهمیت ویژه ای برخوردارند، علی الخصوص وقتی که اساس صدور حکمی فقهی قرار می گیرند. مهمترین امتیاز مکتوبات نسبت به سایر روایات ، عدم نقل به معناست . این امتیاز ، به مکتوبات ، جایگاه ویژه ای در میان احادیث شیعه می بخشد.