چکیده : این پژوهش به منظور بررسی رابطه سبک زندگی با رضایت شغلی در پرستاران بیمارستانهای منطقه 1 تهران انجام شد . روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه پرستاران بیمارستانهای ذکر شده در شرایط سنی 40-20 سال می باشند. روش نمونه گیری به این صورت است که ابتدا لیستی از پرستاران بیمارستانهای منطقه 1 تهیه و سپس از بین آنها 150 نفر بطور تصادفی انتخاب می گردد. به افراد علاقه مند پرسشنامه رضایت شغلی و نیز پرسشنامه سبک زندگی داده شده که تکمیل کنند . ابزار این پژوهش پرسشنامه رضایت شغلی دانت و پرسشنامه سبک زندگی basis-a می باشد . برای تصمیم گیری و تجزیه تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است . نتایج آماری نشان دادکه فرضیه اول ،دوم و سوم تأیید شدند. یعنی بین مولفه های تعلق- علاقه اجتماعی ، کنار آمدن و مسئولیت پذیری با رضایت شغلی رابطه وجود دارد و همبستگی تأیید شد. و فرضیه چهارم و پنجم رد شدند و رابطه معناداری در سطح 0.01 تأیید نشد. یعنی رابطه ای بین مولفه های نیاز به تأیید و محتاط بودن با رضایت شغلی وجود ندارد. واژگان کلیدی: سبک زندگی ، رضایت شغلی