شهرمشهد به دلیل وجود بارگاه رضوی همواره موردتوجه جریانات سیاسی و مذهبی بوده است. انجمن های روشنفکری دینی ونحله های فعال فرهنگی وسیا سی آن بعد از دوره رضاشاه بیش از پیش فعال شدند.ریشه جریانات دهه های 40 و50 که منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی شد را باید در همین دوره جستجوکرد.حضور متفکرانی مثل محمدتقی شریعتی و طاهراحمدزاده ونواب صفوی، محمود ذاکرزاده و آیت الله میلانی وقمی و.... در کانون های فکری حوزه ودانشگاه ومراکز دینی شهر مشهد برقابلیت ها ی نیروهای فعال انقلابی این دو دهه افزود.بسیاری از انجمن های سیاسی وهیأت های مذهبی مانند کانون نشرحقایق اسلامی،انجمن پیروان قرآن ،انجمن ضدبهائیت(حجتیه)و... دردهه های 20 و30 فعالیت خود را آغاز کردند. با ورود به دهه 40 به موازات رشد جریانات روشنفکری دانشگاهی وروحانیت،جریانات مذهبی خاص؛ سازمان هاوتفکرات چپ مارکسیستی نیز فعال شدند.قیام تاریخی 15 خردادبه رهبری امام خمینی درروند روبه رشد حرکت تشکل ها ی این دو دهه موثربود.آغاز فعالیت سیاسی کسانی چون سیدعلی خامنه ای ، علی شریعتی، کاظم سامی، واعظ طبسی، مسعود و مجید احمدزاده، مهدی حکیمی، مسعودرجوی و ... بیانگر وجود کانون های فعال فکری در مشهد است.

امروزه سازمان ها نهادهای پویا و پیچیده می باشند. دلیل این پیچیدگی به عوامل درون سازمانی، کارمندان و ساختار سازمان بر می گردد و از سوی دیگر این شرایط حاصل رقابت و تغییر و تحول در محیط پیرامون می شود. بی تردید با نگاهی عمیق و علمی به سازمان های جدید می توان گفت که آنان بر اساس دو مفهوم پیچیدگی و آشفتگی به شدت تغییر کرده و به دلیل شرایط زمانی که در آن واقع شده اند تفاوت های بسیاری با گذشته دارند، به گونه ای که ماهیت فعلی جهان بر اساس تغییرات گسسته و بنیانی است. این تغییرات چنان سریع و با رقابت بالا اتفاق افتاده است که سازمان های عظیم قرن بیستم تاب و تحمل دوام در برابر دنیای نوظهور قرن بیست و یکم را ندارند. بنابراین در این محیط های جدید سازمان ها برای بقا و موفقیت خود به سامانه های طبیعی و انعکاس های آن نیاز دارند تا بتوانند با تشخیص سریع تغییرات، خود را با آن انطباق دهند، این موضوع توجه سازمان ها را به سمت دانش معطوف کرد (مارکوارت، ترجمه زالی،1385). زیرا دانش با ویژگی های بدیع و پویای خود امکان پاسخگویی به ویژگی های محیط های جدید را فراهم می سازد، اهمیت استفاده از تکنولوژی های نو و کاربرد آن در حیطه های گوناگون درسازمان و مدیریت به عنوان رمز بقا و موفقیت و کسب مزیت رقابتی پایدار و در اقتصاد به عنوان دارایی راهبردی بحث شده است (عدلی، 1385).

‏‎vep‎‏یکی از روشهای مهم الکتروفیزیولوژیک می باشد که بوسیله آن می توان بسیاری از موارد فیزیولوژیک و پاتولوژیک را مورد بررسی قرار داد. علاوه بر استفاده در چشم پزشکی این روش در تشخیص و پیگیری بیماریهای سیستمیک نیز کاربرد دارد. در این پژوهش اثر کاهش تیزبینی بر شاخصهای ‏‎vep‎‏مورد بررسی قرار گرفته است.