در طی دو دهده گذشته جمعیت ایران 49.4 میلیون نفر (1365) به 70.4 میلیون نفر(1385) رسیده است.رشد شهر نشینی نیز در این میان شتابان بوده است. این رشد شتابان با گسترش بی رویه کالبدی و استقرار نامتعادل جمعیت در مراکز شهری همراه بوده است بطوری که مراکزی شهرهای قدیمی با توجه به این تحولات و همچنین بی توجهی مدیریت شهری دچار رکود و فرسودگی گشته اند. بنابراین به منظور دستیابی به توسعه موزون متعادل و پایدار شهری استفاده از ظرفیت های کالبدی اقتصادی و اجتماعی موجود در محدوده قانونی شهرها و همچنین فراهم کردن امکان زندگی سالم ، ایمن و استاندارد برای بافتهای نابسامان و فرسوده امری ضروری و انکار ناپذیری است. تحقیق حاضر به عنوان بررسی عوامل موثر بر مشارکت مردم در فرآیند نوسازی بافت فرسوده محله تربیت شهر تبریز و شناخت شاخص های تاثیر گذار بر مشارکت مردمی و همچنین با شناخت علل عدم تمایل افراد به نوسازی واحدهای مسکونی و در نهایت ارائه راهکارها و پیشنهاداتی در زمینه مشارکت مردم در نوسازی واحدهای مسکونی ارائه می دهد. این پژوهش در پنج فصل تهیه شده است که عنوان و طرح هر کدام به شرح زیراست: فصل اول به عنوان کلیت تحقیق است که در آن به مواردی همچون مساله تحقیق، ضرورت، پیشینه، سوالات، فرضیه ها و همچنین به تشریح چگونگی انجام مراحل تحقیق و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات و مدل فرآیند تحقیق اشاره شده است و در پایان نیز عمده ترین مشکلات تحقیق حاضر پرداخته شده است. فصل دوم که حاوی مبانی نظری موضوع مورد مطالعه می باشد که در آن به بیان تعاریف ،مفاهیم و مبانی نظری پرداخته می شود و مهمترین مفاهیم و اصطلاحات مربوط به بحث مشارکت در بافت فرسوده و نیز فرآیند و نظریه هایی است که به سطوح و اهداف مشلرکت مردم در فرآیند احیاء بافتهای فرسوده پرداخته می شود. فصل سوم که به عنو.ان معرفی محدوده مورد مطالعه نامگذاری شده به ذکر مواردی چون تاریخچه مختصر در مورد شهر تبریز، خصوصیات جغرافیایی و اقلیمی، اجتماعی و اقتصادی شهر تبریز و محله تربیت پرداخته شده است. در فصل چهارم نیز داده های گردآوری شده با استفده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و طی آن عوامل موثر برمشارکت ساکنین محله تربیت شهر تبریز در فرآیند احیاء بافتهای فرسوده مورد بررسی قرار گرفته است. فصل پنجم بعد از ذکر خلاصه تحقیق به اثبات فرضیات و ارائه پیشنهادات بر اساس یافته های تحقیق اشاره شده است.