در این پایان نامه رفتار نرخ حقیقی ارز دوجانبه کشورهای عمده صادرکننده نفت در مقابل دلار امریکا بررسی شده است. با توجه به اهمیت نقش قیمت نفت در رابطه مبادله کشورهای مورد مطالعه، چگونگی اثرگذاری قیمت حقیقی نفت بر رفتار نرخ حقیقی ارز مورد تاکید قرار گرفته است. علاوه بر قیمت حقیقی نفت چگونگی اثرگذاری دو عامل بنیادی دیگر که «تفاوت بهره وری» و «تورش سمت تقاضای اقتصاد» می باشند، ارزیابی شده است. برای براورد نرخ حقیقی ارز از «داده های پانل نامتوازن» در دوره زمانی 2005-1970 استفاده شده است. الگوی مورد مطالعه ابتدا برای هشت کشور صادرکننده عمده نفت براورد شده است. سپس این کشورها بر اساس رژیم نرخ ارزشان تقسیم بندی و بررسی شده اند. نتایج برآورد نشان می دهد که کشش نرخ حقیقی ارز به قیمت حقیقی نفت برای هشت صادرکننده نخست نفت جهان، سه صادرکننده عمده نفت با رژیم نرخ ارز ثابت و پنج صادرکننده عمده نفت با رژیم نرخ ارز شناور مدیریت شده یا شناور به ترتیب برابر 0/13-، 0/15- و 0/15- می باشد. بنابراین افزایش قیمت حقیقی نفت با بهبود در رابطه مبادله کشور های صادرکننده نفت موجب کاهش نرخ حقیقی ارز گردیده و افزایش ارزش حقیقی پول این کشورها را در پی داشته است. هم چنین نتایج تمامی برآوردها موید وجود اثر «بالاسا ـ ساموئلسون» در کشورهای صادرکننده نفت می باشد. افزایش تقاضای مصرفی دولت نیز در کشورهای صادرکننده نفت با رژیم نرخ ارز ثابت موجب کاهش نرخ حقیقی ارز و در کشورهای صادرکننده نفت با رژیم نرخ ارز شناور مدیریت شده یا شناور موجب افزایش نرخ حقیقی ارز می گردد.