فارس در عهد ترکمانان (قراقویونلوها و آق قویونلوها)

این رساله، تحقیقی پیرامون ایالت فارس در قرن نهم هجری قمری است و پیرامون سه محور تاریخ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در قرن نهم تالیف شده است . در نیمه اول قرن نهم و در نیمه دوم به ترتیب سلسله های قراقویونلو و آق قویونلو بر ایران به حکومت پرداختند. در طول نیمه دوم که ترکمانان بر ایران مسلط شدند تیموریان محدود به شرق ایران شد و فارس به عنوان ایالت مرزی ترکمانان با تیموریان به علت موقعیت خاص استراتژیکی خود از اهمیت بسیاری برخوردار بود، زیرا حاکمان فارس سد استواری در مقابل تیموریان بودند. بنابراین همواره یکی از شاهزادگان مستعد ترکمان به حکومت آن ایالت منصوب می گردید تا بتواند مانع گسترش قلمرو تیموریان به نواحی مرکزی و غربی شود، اما علیرغم این تدبیر شاهزادگان ترکمان با ورود به شیراز (مرکز ایالت فارس ) اقدام به طغیان علیه حکومت مرکزی نمودند و پادشاه ترکمان را با مشکلاتی مواجه کردند. از نظر اقتصادی فارس به علت موقعیت جغرافیایی (واقع شدن در کنار خلیج فارس )، شرایط آب و هوایی متنوع و تنوع محصولات از اهمیت بسیاری برخوردار است . از نظر فرهنگی همچون ادوار گذشته، فارس نقش مهمی در تاریخ ایران ایفا نمود و علمای بزرگی چون جلال الدین دوانی و فضل الله بن روزبهان خنجی را که مقدمه ای برای تحولات فلسفی در قرن بعدی گردید را تقدیم جامعه فرهنگی نمود.