بررسی و تعیین نیاز متابولیکی بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان دکتر شریعتی

امروزه تغذیه بیمارن در بخش مراقبتهای ویژه از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار است و عدم حمایت غذائی نشان دهنده کیفیت نامطلوب مراقبت از این بیماران می باشد. این تحقیق در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان دکتر شریعتی، بر روی 40 بیمار واجد شرایط تحقیق انجام گرفته است . محدوده سنی این بیماران 18-83 سال با میانگین 57/5 +- 20/02 بوده است . 40 درصد بیماران در تمام مدت بستری در i. c. u. فقط به روش parenteral تغذیه می شدند (tpn). 50 درصد بیماران افرادی بودند که از روز دوم بستری در i. c. u به روش enteral تغذیه می شدند (en). در این عده از بیماران بهمراه روش entral از روش (ppn) parenteral نیز بعنوان مکمل استفاه می شد. 10 درصد بیماران افرادی بودند که 3 الی 4 روز اول بستری در i. c. u فقط به روش parenteral تغذیه می شدند (tpn) و پس از گذشت چند روز بعلت بهبود وضعیت دستگاه گوارش در کنار روش parenteral از روش entral نیز استفاده می شد. لازم بذکر است که 10 درصد بیماران surgical و بقیه یعنی 90 درصد هریس بندیکت استفاده شد و پروتئین مورد نیاز بیمار نیز با توجه به شدت استرس بیمار بین 1-2/5 g/kg/day تعیین گردید. با مقایسه ای که بین کالری و پروتئین دریافتی بیماران با نیازهای واقعی آنان بعمل آمد، مشخص شد که در بیمارانی که فقط با روش (tpn) parenteral تغذی می شدند، تنها 13/28 +- 6/91 درصد نیاز واقعی کالری و 3/6 +- 83 درصد نیاز واقعی پروتئینی شان تامین شده است و در بیمارانی 32/45 +- 71 درصد نیاز واقعی شان بوده است . نتایج مربوط به تعیین شدت بیماری افراد بامتد apache ii حاکی از آن است که apache score بیماران در بدو ورود به i.c. u بین 11 الی 35 بوده و میانگین آن 24/12 +- 7/07 می باشد. از این نتایج چنین برمیاید که با افزایش apache score بر میزان موتالیتی افزوده شده است ، بطوریکه در بیمارانی که score آنها در بدو ورود به i. c. u بالای 30 بوده، مورتالیتی 100 درصد بوده است . محاسبات آماری نشان داد که ریسک مرگ بیمار در بدو ورود به i. c. u که با دخالت دادن apache score و نوع بیماری فرد محاسبه می شود، عامل مهم و معنی داری در پیش آگهی مرگ بیمار است (p0/0019) در این مطالعات رابطه معنی داری میان کمبود کالیر دریافتی و میزان مرگ و میر بیماران پیدا نشد. از آنجایی که ارتباط دادن موتالیتی بیماران، تنها به یک فاکتور نظیر وضعیت تغذیه ای شاید از لحاظ منطقی درست نباشد. بنابراین بجاست تا در ارائه نتایج آزمون های آماری احتیاط نموده و نبودن رابطه معنی دار را به معنی نداشتن ارتباط در نظر نگیریم.