بررسی تضادهای بین تئوری کوانتوم و نسبیت خاص

در فصل اول به بررسی اجمالی و فشرده تئوریهای کوانتوم و نسبیت خاص و ملزومات فلسفی آنها، می پردازیم. در فصل دوم به بررسی دقیق تناقضات و اختلافات بین تئوری کوانتوم و نسبیت خاص که از آزمایش ذهنی epr شروع می گردد، آشنا می شویم. آزمایش ذهنی epr توسط انیشتین و پودولسکی و روزن مطرح گردید. پس از آن با آزمایش بوهم - epr که توسط بوهم ارائه شد، آشنا می شویم. این آزمایش با استفاده از اسپین ذره و یا پلاریزاسیون فوتون نور صورت می گیرد. در این آزمایشات ذهنی، جواب تئوری کوانتوم با اصول نسبین خاص متعارض به نظر می رسد. پس یا باید نسبیت خاص را بپذییم و تئوری کوانتوم را یک تئوری ناقص بدانیم و یا تئوری کوانتوم را پذیرفته و آنگاه که با سرعتهای بالاتر از نور سروکار داریم نسبیت خاص و اصل موضعیت را کنار بگذاریم. بر پایه آزمایش بوهم - epr، شخصی بنام جان بل در سال 1964، نامساویی را ارائه داد که به نامساوی بل معروف گردید. این نامساوی با پذیرش اصل موضعیت ساخته می شود و در شرایط خاص ، تئوری کوانتوم را تقض می کند. این نامساوی پایه و اساس کارهای تجربی سالهای بعد قرار گرفت . نامساوی بل، مسیر را برای آزمون تجربی آزمایش epr، فراهم نمود. چندین بار توسط گروههای مختلف این نامساوی از طریق تجربی آزمایش شد که مهمترین و آخرین آنها، توسط آسپه از فرانسه در سال 1982 با کمک همکارانش انجام گرفت . (آزمایش adr) غالب آزمایشهای انجام شده با تئوری کوانتوم همخوانی داشت و نامساوی بل در همه آنها نقض می گردید. در فصل سوم به بررسی تئوری بوهم می پردازیم. تئوری بوهم یک نظریه علیتی غیرموضعی می باشد. در این تئوری برای ذره مسیری معین وجود دارد و مشخصات ذره در هر لحظه و در هر مکان به طور کامل و دقیق معلوم می باشد. ولی غیرموضعی بودن آن و وجود تاثیرات آنی در نظریه و پیچیده بودن روابط آن از مشکلات تئوری بوهم می باشد. در فصل چهارم راه حلهایی را که بعضی از فیزیکدانان بنیادی برای رفع تناقض دو تئوری نسبیت خاص و کوانتوم ارائه داده اند، بررسی می کنیم. در فصل آخر، با بررسی کل ماجرا و راه حلهای مطرح شده، نتایجی را که می توانیم بدست می آوریم، بیان شده است .