نقش تراکم جمعیت درمیزان رضایتمندی شهروندان از شاخص های کیفیت زندگی شهری(موردی محلاتی ازشهر مسجدسلیمان)

اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست-های عمومی و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی شهری است. یکی از بررسی های مهم برای برنامه ریزان شهری، شناخت سطح کیفیت زندگی در مقیاس محلات شهری و چگونگی نابرابری بین آن ها است تا به توزیع عادلانه در سطح شهر توجه ویژه ای داشته باشند. هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی نقش تراکم جمعیت بر میزان رضایت مندی شهروندان محله هایی از شهرمسجدسلیمان از نظر شاخص های کیفیت زندگی شهری می باشد. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، چهار شاخص اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و بهداشتی در سطح محلات بررسی شده اند.در این پژوهش روش توصیفی- تحلیلی و میدانی، مبنای گردآوری داده ها قرار گرفته است. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss وexcel وروش های آماری نظیر آزمون همبستگی پیرسون،t تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون شفه استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش به لحاظ رضایت مندی و سطح کیفیت زندگی بین محلات مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد و محله کمپ کرسنت که کمترین تراکم جمعیتی را دارا می باشد عنوان محله ی برتر، محله های بی بیان و نفتون با تراکم های جمعیتی متوسط به ترتیب در رتبه-های دوم و سوم و محله ی کلگه زرین که دارای بیشترین تراکم جمعیتی می باشد در پایین ترین سطح رضایت مندی و کیفیت زندگی شهری مشخص شدند. در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده برای بهبود کیفیت زندگی در محلات مورد مطالعه راهکارهایی نیز ارائه گردیده است.