سینما و هویت ؛ بررسی بازنمایی هویت کُردها درآثار سینماگران کُرد و غیر کُرد در سینمای ایران بعد از انقلاب 1357

در پژوهش حاضر به بررسی بازنمایی هویت کردها در آثار سینماگران کُرد و غیر کرد پرداخته شده است. در این پژوهش از روش نشانه شناسی که یک روش کیفی است استفاده شده است. تعداد شش فیلم برای تحلیل نشانه شناختی انتخاب شده است که سه عدد آن مربوط به سینماگران کرد و سه عدد دیگر آن مربوط یه سینماگران غیر کُرد (عمدتاً فارس) است. برای تحلیل این فیلم ها از دو رویکرد «تحلیل رمزگان فیسک» و «تحلیل روایت» که هر دو جزو روشهای نشانه شناسی به حساب می آیند، استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بازنمایی صورت گرفته از کردها در آثار سینما گران غیر کرد (عمدتاً فارس)، منفی و سوگیرانه است. از جمله این موارد منفی و سوگیرانه می توان به روستا نمایی کُردها، لهجه نمایی زبان کردی، تجزیه طلب بودن کردها، منفعل بودن کردها، شرور و جنگ طلب بودن کردها اشاره کرد. اما در آثار سینماگران کرد بازنمایی صورت گرفته از کردها مثبت و بدون سوگیری است. کردها در آثار سینماگران کرد انسان هایی صبور، اهل هنر و موسیقی، شجاع، تحت ستم، بی سرزمین، رها شده، دارای شرایط اقتصادی بد و مورد تبعیض واقع شده به تصویر کشیده شده اند.