بررسی رابطه دموکراسی با عدالت اجتماعی (با تاکید بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران)

بخش مهمی از فلسفه سیاسی از یونان باستان گرفته تا اندیشه سیاسی مدرن،به موضوع عدالت توجه و تاکید دارد.فلاسفه مهم یونان باستان افلاطون و ارسطو کوشیدند مفهوم عدالت را همانند دیگر مفاهیم بنیادی مربوط به سیاست جامعه در چارچوب تفکر استدلالی مطرح سازند،آنها عدالت را با توسل به مفهوم مرتبت و تناسب توضیح می دهند. عدالت در قانون اساسی به طور کامل مورد نظر قرار گرفته و اصول این قانون با هدف تامین حقوق مردم و تحقق عدالت اجتماعی تنظیم گردید. قانون اساسی تلاش کرده تا با ایجاد مکانیسم ها و سازو کارهای عدالتخواهانه و تلفیق آزادی و عدالت، نوع دیگری از مردم سالاری را بر اساس دین نهادینه کند،اصولا در ایجاد یک نظم مردم سالارس دینی قانون اساسی بعنوان میثاق ملی کشور نقش تعیین کننده ای ایفا می کند.این قانون مبین نهادهای فرهنگی،اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی آن کشور است.دموکراسی و مردم سالاری شیوه جدید زندگی اجتماعی ،سیاسی است. به همین دلیل این پایان نامه به دنبال بررسی نقش عدالت اجتماعی در تعمیق و تداوم دموکراسی و تطبیق آن بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است.