طراحی الگوی برنامه درسی ویژه دانش آموزان با کاستی شنوایی در دوره اول دبستان مبتنی بر رویکرد رشد یکپارچه به رشد انسان dir

هدف اصلی این پژوهش، تلاش برای فراهم نمودن زمینه تحقق شانزدهمین گزاره ارزشی سند تحول بنیادین و یا به تعبیر دیگر محقق نمودن بعد کیفی عدالت تربیتی و ارتقای سطح پاسخ گویی نظام آموزشی برای تقویت بنیه علمی دانش آموزان با کاستی شنوایی بوده است. برای این منظور، با تأکید بر بینش مبتنی بر رویکرد «تحولی، تفاوت های فردی مبتنی بر ارتباط (dir)»، نخست نیازها و ظرفیت های افراد با کاستی شنوایی شناسایی شد و آنگاه در قالب پاسخ به دو سوال اصلی و پنج سوال فرعی، پس از تعیین نقاط قوت و ضعف برنامه درسی قصد شده موجود، مواضعی در قالب ویژگی عناصر برنامه درسی، برای امکان به فعلیت درآوردن ظرفیت های افراد جامعه هدف و رفع دشواری های آنان هدف گیری شد. از روش مطالعه موردی با هدف توصیفی برای تعیین نقاط قوت و ضعف برنامه درسی قصد شده موجود، از راهبردهای روش تحلیل مفهومی برای تعیین ویژگی عناصر برنامه درسی و از روش ارزشیابی تخصص-محور برای اعتبار سنجی الگو استفاده شد. برای جمع آوری اطلاعات: از تحلیل محتوای کیفی، مصاحبه نیمه ساختار یافته فردی و گروهی، پرسشنامه ، برای تحلیل داده ها: از روش تحلیل تأملی، تفسیر مفهومی، تلخیص و ارائه و نتیجه گیری، برای اعتباربخشی به یافته ها: از معیارهای چهارگانه منسوب به گابا و لینکلن و هم چنین معیارهای مورد نظر گال و بورگ و گال استفاده گردید. درک نقاط قوت و ضعف برنامه درسی قصد شده امکان می دهد که اظهار داریم، به رغم وجود ظرفیت های لازم در سطح برنامه درسی آرمانی، ماهیت متفاوت نیازهای افراد با کاستی شنوایی در سطح برنامه درسی رسمی نادیده گرفته شده و در واقع گفتمان "رویکرد مجوز" به جای "رویکرد تلفیقی-فرگیر" بر نظام آموزشی برای تعلیم و تربیت آنان حاکم گردیده است. در پاسخ سوال دوم با در نظر گرفتن اصول تعیین شده برای منطق برنامه (تفاوت های فردی، تعاملات هیجانی، تحولی بودن رشد)، ویژگی های عناصر نه گانه مورد نظر آکر به گونه ای تعیین شد که ماموریت اصلی عنصر دهم (منطق) و یا به تعبیر دیگر "متناسب سازی برنام?درسی دوره اول دبستان برای دست یابی آسیب دیده-گان شنوایی به قابلیت های تحولی-تعاملی مورد انتظار سنی" محقق گردد.