تحلیل عوامل موثر بر بهبود کیفیت آموزش ضمن خدمت کارکنان مرکز اورژانس تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر بهبود کیفیت آموزش ضمن خدمت کارکنان مرکز اورژانس تهران تهران است. روش تحقیق توصیفی که از لحاظ نحوه گردآوری اط?عات در زمره تحقیقات پیمایشی قرار می گیرد. جامع? آماری پژوهش شامل کلیه پرسنل شاغل در ساختمان مرکز اورژانس تهران می باشد که بر طبق آمار تعداد آنان در حدود 343 نفر گزارش شد. که با مراجعه به جدول مورگان تعداد 182 نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده است. در این تحقیق، جهت سنجش و بررسی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی صوری و محتوایی و جهت بررسی پایایی پرسشنامه، به اجرای آزمایشی پرسشنامه در نمونه ای با حجم 20 نفر پرداخته و پایایی آنها از طریق محاسبه آلفای کرونباخ 891. برآورد گردید. که این میزان نشان دهنده پایایی بالا و انسجام درونی سوالها در پرسشنامه می باشد. برای توصیف داده ها از جداول توزیع فراوانی، نمودار خطی میانگین ها، شاخص های مرکزی نظیر میانگین، انحراف استاندارد و چولگی و کشیدگی استفاده شده است. آنگاه برای تحلیل آماری فرضیه های پژوهش از آزمون های مناسب آمار استنباطی از جمله آزمون کولموگروف-اسمیرنف، کای اسکوئر، یو مان ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داده گرایش و علایق شرکت کنندگان، کاربردی بودن دوره، اجرای دوره در زمان و مکان مناسب، مدرس دوره، امکانات و تجهیزات آموزشی و رفاهی، فرایند ارزشیابی دوره ها، عوامل مدیرتی و اجرایی بر بهبود کیفیت آموزش ضمن خدمت کارکنان مرکز اورژانس تهران تهران موثر است. کلمات کلیدی: کیفیت آموزش ضمن خدمت، مرکز اورژانس تهران، ارزشیابی دوره ها.