بهبود رأی گیرنده های نرم افزاری برای سیستم های بحرانی-ایمن

امروزه سیستم های نهفته بحرانی-ایمن نظیر سیستم کنترل پرواز هواپیما و سیستم های کنترل نیروگاه های هسته ای کاربرد گسترده ای پیدا کرده اند. سیستم های بحرانی-ایمن سیستم هایی هستند که رخداد خرابی در آنها می تواند منجر به فاجعه جانی، مالی یا زیست محیطی شود. جلوگیری از رخداد هرگونه خرابی و در نتیجه مقابله با هرگونه اشکال در این سیستم ها یک نیاز اساسی در آنها است. یکی از راه های مقابله با اشکال ها استفاده از تکنیک های پوشش اشکال می باشد. برای پوشش اشکال های موجود در یک سیستم روش های nvp به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. در این روش ها تعداد n نسخه نرم افزاری بر روی داده های یکسان عملیات مشابهی را انجام می دهند و هر یک نتیجه ای را تولید می نمایند، به همین دلیل نیاز است تا یک واحد رأی گیرنده نرم افزاری بتواند از میان نتایج تولید شده یک نتیجه ی صحیح نهایی را استخراج نماید. از آنجایی که ورودی های یک رأی گیرنده نرم افزاری ممکن است اعداد غیردقیقی باشند که رأی گیرنده آنها را به صورت غیرهمزمان دریافت می کند این نیاز وجود دارد تا رأی گیرنده ای (داور) طراحی شود که بتواند از بین ورودی های صحیح و غلط دریافت شده اش بهترین جواب ممکن را تولید کند. واحد رأی گیرنده یک تک نقطه ی خرابی در سیستم است و باید به ایمنی و دسترس پذیری آن توجه ویژه ای داشت. در این پایان نامه با استفاده از پیشینه اشکال های موجود در سیستم و پیگیری رفتار نسخه های نرم افزاری که ورودی رأی گیرنده را تولید می کنند، تکنیکی طراحی شده است که با افزودن این تکنیک به دیگر رأی گیرنده ها معیارهای ارزیابی عملکرد در این رأی گیرنده ها افزایش می یابد. در روش ارائه شده برای تشخیص اشکال های دائمی، گذرا و دوره ای در یک محیط کاری با ورودی های ناهمزمان میزان دسترس پذیری رأی گیرنده تا حدود 63 درصد افزایش یافته است و میزان ایمنی نیز تا 9 درصد افزایش نسبت به کارهای پیشین را تجربه کرده است.