نقش فولیک اسید، هیومیک اسید و سولفات آهن روی بهبود رشد، ویژگی های کمی و کیفی میوه توت فرنگی (fragaria × ananassa duch.) رقم پاروس

توت فرنگی از میوه های ریز مناطق معتدله است که جایگاه مهمی را در رژیم غذایی انسان دارد. سولفات آهن، اسید فولیک و همچنین اسید هیومیک، به دلیل وجود ترکیبات مختلف و عناصر، اثرات مفیدی در افزایش تولید و بهبود کیفیت محصولات کشاوزی دارد. در این تحقیق سعی شده است، تاثیر سطوح مختلف اسید هیومیک (25 ، 50 میلیگرم بر لیتر) و سولفات آهن (25/0.و 5/0 درصد) و فولیک اسید (20میلی مول و40 میلی مول) روی برخی از ویژگی های رویشی، زایشی ، کیفی و عمر انبارمانی توت فرنگی رفم پاروس بررسی گردد.همچنین طی مدت انبارمانی مشخص گردید، تیمار (هیومیک اسید 25 میلیگرم + فولیک اسید 20 میلی مول ،هیومیک اسید 25میلیگرم + سولفات آهن 25/0درصد، فولیک اسید 20 میلی مول + سولفات آهن 25/. درصد) بیشترین تا ثیر را روی افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز میزان آنتوسیانین، ترکیبات فنولی، استحکام میوه (سفتی)، موادجامد محلول و اسیدیته قابل تیتر و همچنین کمترین میزان نشت یونی، پراکسیداسیون لیپیدها، آب اکسیژنه، پوسیدگی داشته است و سایر تیمارها نیز سبب افزایش عمرانبارمانی میوه توت فرنگی رقم پاروس شدند و باشاهد تفاوت معنی داری داشتند.