آسیب شناسی نقش استفاده از شبکه های اجتماعی در کیفیت تربیت دینی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم منطقه یازده شهر تهران در سال تحصیلی 1394-1393

هدف اصلی این پژوهش، شناسایی عوامل آسیب زای(فردی- روانی، اجتماعی- خانوادگی، علمی – آموزشی و مدیریتی ) تربیت دینی دانش آموزان در استفاده از شبکه های اجتماعی و ارایه راه کارها می باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش جمع آوری اطلاعات پیمایشی بود.ابزار پژوهش پرسشنامه های والدین ودانش آموزان وبرگه مصاحبه صاحب نظران می باشد. روایی وپایایی برگه مصاحبه وپرسشنامه ها به روش محتوایی با استفاده از نظرات متخصصان انجام شد. برای تعیین پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، آلفای کرانباخ پرسشنامه دانش آموزان 933/و والدین934/ بود. جامعه ی آماری کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم، والدین و متخصصان حوزه های آسیب شناسی تربیتی و شبکه های اجتماعی منطقه11 شهرتهران می باشد. حجم نمونه 324دانش آموز، 123 ولی و 7 صاحب نظر بود. برای انتخاب نمونه دانش آموز و والدین از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و برای صاحب نظران از روش داوطلبانه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده هاازآمار توصیفی شامل جداول، فراوانی، درصد، نمودار، میانگین و رتبه وآمار استنباطی شامل «آزمون دوجمله ای، آزمونtمستقل، ضریب همبستگی رتبه ای اسپرمن وآزمون خی دو» استفاده شد. اهم یافته ها عبارتنداز: دانش آموزان ووالدین به مقوله "استفاده از شبکه های اجتماعی اغلب برای خوش گذرانی و لذت طلبی " بیشترین درجه اهمیت را قائل شده اند ولی به مقوله های" بی توجهی دانش آموزان به دستورات دینی مانند نماز" و "ایجاد بحران هویت دانش آموزان با استفاده از شبکه های اجتماعی" را در پائین ترین رده بندی قراردادند. نقش آسیب زای استفاده از شبکه های اجتماعی (درابعاد فردی و خانوادگی تربیت دینی) از نگاه دانش آموزان با مخالفت و از نظر والدین با موافقت همراه بوده است. نقش آسیب زای استفاده از شبکه های اجتماعی (درابعاد علمی- آموزشی تربیت دینی) از نگاه دانش آموزان و والدین با موافقت همراه بوده است.