تحلیل زبان شعر پایداری در ادبیات معاصر ایران

ادبیات تطبیقی و تطبیق شعر معاصر عرب و شعر معاصر ایران غاده السّمان

‏این مقاله، چنان که از عنوان آن برمی آ ید _ تطبیقی است بین شعر معاصر ایران و عرب ‏که در این تطبیق، اشعار فروغ فرخ زاد به عنوان نمونه ای از شعر معاصر ایران و اشعار غادةالشمان به عنوان نمونه ای از شعر معاصر عرب با هم مقایسه شده است. در ابتدای مقاله نیز تعریف ادبیات تطبیقی از نظرگاه صاحبنظران مختلف و پیشینه ای از ادبیات تطبیقی ارائه و در ادامه، دو اصطلاح در«نقد» و «نقد تطبیقی» توضیح داده شده است. ‏ 

ادبیات تطبیقی و تطبیق شعر معاصر عرب و شعر معاصر ایران غاده السّمان

‏این مقاله، چنان که از عنوان آن برمی آ ید _ تطبیقی است بین شعر معاصر ایران و عرب ‏که در این تطبیق، اشعار فروغ فرخ زاد به عنوان نمونه ای از شعر معاصر ایران و اشعار غادةالشمان به عنوان نمونه ای از شعر معاصر عرب با هم مقایسه شده است. در ابتدای مقاله نیز تعریف ادبیات تطبیقی از نظرگاه صاحبنظران مختلف و پیشینه ای از ادبیات تطبیقی ارائه و در ادامه، دو اصطلاح در«نقد» و «نقد تطبیقی» توضیح داده شده است. ‏ 

وحدت؛ گفتمانی در بستر ادبیات پایداری؛ با تأملی در شعر معاصر فارسی و عربی

دعوت به وحدت و انسجام ملی، از درونمایه­های اصلی در ادب پایداری است. از همین رو، یکی از گفتمان­های مورد توجه در میان شاعران بیداری اسلامی در شعر معاصر فارسی و عربی، موضوع اتحاد و دعوت همگانی به همبستگی و تشکیل صف واحد در برابر دشمنان است. این مقوله مهم سیاسی- اجتماعی که سرچشمه­های اصلی آن، رهنمودهای قرآن کریم و احادیث نبوی(ص) است، در دوره معاصر و در سروده­های شاعران دو زبان، بازتاب گسترده­ای دار...

نمادهای پایداری در شعر معاصر مصر

خسرو فرشیدورد و ادبیات پایداری معاصر

ادبیات پایداری از یک منظر، نامی است که عمر زیادی از پیدایش آن نمی­گذرد و به شعرهایی اطلاق می­شود که دربارة انقلاب اسلامی و دفاع مقدس سروده شده‌اند. شعرای زیادی در زمرة شاعران این نوع شعر قرار دارند که در کتاب‌ها و دائرةالمعارف­های متناسب، نامشان ذکر شده است. این مقاله در صدد اثبات این نکته است که خسرو فرشیدورد، یکی از پیشاهنگان مبارزه با رژیم دژخیم ستم­شاهی بوده است؛ کسی که خود در زندان مخوف آن...

درآمـدی بر آسیب شناسی شعر معاصر در حـوزة معنایی زبان (با نگاهی نقدی- تطبیقی به شعر معاصر ایران و عراق)

نوآوری­های قابل تأمّل در صوّر خیال و تلاش در خلق تصاویر و ترکیبات تازه در شعر امروز، زبان را از یکنواختی، خارج کرده و به آن حیاتی دوباره بخشیده است. شاعران معاصر با شخصی­سازیِ عواطف در دو محور همنشینی و جانشینی و عدول آگاهانه از خودکاریِ زبان، اصــولِ قراردادی را­ پس می­زنند تا کلام خویش را برجسته کنند. در این رهگذر، شاعران ایران و عراق با توجّه به قرابت­های خاصّ فکری و فرهنگی، و تحت تأثیر عوامل مختلف...