طراحی مجتمع آموزشی هنرومعماری با رویکرد تکنولوژی نوین مصالح

در مقاله حاضر، بررسی فناوری های نوین در معماری و تعامل آن با معماری سنتی، تأثیر تکنولوژی و دگرگونی مصالح ساختمانی بر فضاهای معماری با (معرفی مصالح تکنولوژی نوین)، اتعطاف معماری بومی در مواجهه با فناوری های نوین ساخت و ساز، بهره گیری از فناوری در ساختار هویتی و فرهنگ سنتی شهری مورد بررسی قرار گرفته است. از اهداف علمی پژوهشگر، طراحی مجتمع آموزشی هنر و معماری با رویکرد نوین تکنولوژی در مصالح معماری و فناوری ساخت و اجرا، بررسی تأثیر فناوری در تسریع زمان ساخت و ساز و کاهش هزینه های جانبی احداث بنا می باشد. ارتقاء کیفیت آموزشی، تأمین محیط مورد اعتماد دانشجویان، ایجاد فضاهای سازمان دهی شده، تأمین هدف طراحی با الهام از محیط طبیعی و معماری اورگانیک با استفاده از حس ادراکی از دیگر اهداف پژوهشگر هست. در این تحقیق سعی شده است تا تکنولوژی در معماری معاصر از جهات گوناگون مورد بحث واقع شود. آشنایی با مصالح بومی و سنتی، استفاده از فناوری های جدید با ایجاد مصالح تکنولوژی نوین و سنتی، صنعتی سازی ساختمان معاصر، بررسی تکنیک ساخت در طراحی مدولار، پیش ساختگی، اوریگامی، نقش بتن الیاف شیشه ای، استفاده از بتن هوادار یا اتوکلاوی، نانو تکنولوژی و انعطاف پذیری با رعایت اصول توسعه پایدار برای دست یافتن به ساختمان های ارزان قیمت کارگشا خواهد بود. با توجه به ماهیت اهداف در این پژوهش که روش تحقیق پژوهشگر، به صورت کتابخانه ای و تحلیلی و نرم افزاری و مشاهده ای بوده است، مفاهیم پژوهشی، در رابطه با بررسی تکنولوژی های جدید در مصالح سنتی با استفاده از فناوری روز و باز یافت مصالح بومی و آگاهی متخصصان معماری و شهرسازی، طراحی مدولاریته و پیش ساخته با رعایت قوانین اجرا و اصول پایداری و راهکارهای پیشنهادی آن است. پس از تجزیه و تحلیل مطالب گردآوری شده و با در نظر گرفتن جامعه آماری، شامل کتب، مجلات و رسانه ها و با نتایج به دست آمده، یافته های پژوهش، به صورت مقایسه و تفاوت معماری سنتی با معماری روز، با استفاده از فناوری و بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر و با به کار گیری مصالح محلی و بومی در ساخت و ساز پایدار، با رویکرد انعطاف پذیری فضاها، نمایان شده است.