بررسی عاملیت در دیوار نگاری دهه اول انقلاب اسلامی ایران(57 الی 67) شهر تهران

پیروزی انقلاب در بهمن ???? علاوه بر تغییر نظام حاکمیتی کشور موجب تغیرات گوناگون و بعضاُ عمیق در پاره ای از مسایل اجتماعی کشور شد. انقلاب و رخدادهای پس از آن بر فضای کلی فرهنگی کشور، از جمله هنر اثر گذاشت. شرایط پس از انقلاب موجب تغییراتی در ماهیت عمومی هنر، نحوه ی ارایه آثار، اراده معطوف به هنر در دولت ها و مضامین آثار هنری شد. در این بین، در دهه ی اول انقلاب دیوارنگاری بخش قابل ملاحظه ای از تولیدات هنری را به خود اختصاص داد. جریان دیوار نگاری در بازه ی مورد مطالعه ما مورد توجه هنرمندان حرفه ای و مردمی و نهادهای مختلف اجتماعی قرار گرفت. آثار دیوارنگاری این دوره در مقام رسانه، کارکردی تبلیغاتی داشت و بخش فابل ملاحظه ای از تبلیغات در زمان جنگ را به دوش کشیدند. بر اساس این کارکرد، بسیاری از ویژگی های صوری و بیانی این آثار متاثر از بافت اجتماعی –سیاسی بود. این پژوهش مطالعه ای در حیطه ی انسان شناسی هنر و به طور مشخص عاملیت است. روند تحقیقاتی پژوهش شامل بررسی رابطه ی میان هنرمندان، دیوارنگاری ها، مخاطبان و سرنمون آثار در دهه ی اول انقلاب با بافت آنها می شود. بر همین اساس شبکه ای متشکل از این چهار مولفه در نظر گرفته و رابطه ی میانشان و بافت شان را بررسی می کنیم. سوال های اصلی جهت دهنده پژوهش بدین ترتیب می باشد: ?- دلایل و عوامل موثر بر پیدایش و تحول نقاشی دیواری پس از انقلاب اسلامی ایران چه هستند؟ ?- به لحاظ عاملیتی چه نسبت هایی میان محتوی دیوارنگاری ها هنرمندان و مخاطبان آن وجود داشته است؟ روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و روش تجزیه و تحلیل داده ها استقرایی بوده است. در مجموع می توان چنین جمع بندی کرد که ارتباطی چند سویه میان مخاطبان، هنرمندان، دیوارنگاری ها و مضامین آثار وجود داشته است. هریک از این مولفه ها از بافت اجتماعی – سیاسی دهه ی اول انقلاب تاثیر پذیرفته اند.