طراحی مجتمع مسکونی برای قشر کم درآمد با رویکرد پایداری اجتماعی

هدف از این پژوهش طراحی یک مجتمع مسکونی پایدار برای اقشار کم درآمد با رویکرد پایداری اجتماعی می باشد. با توجه به مطالعاتی که پیرامون آسیب شناسی جوامع انجام شده است، ناهنجاری هایی همچون وقوع جرم و ناامنی های اجتماعی، انواع محرومیت های فیزیولوژیکی و اجتماعی، اعتیاد و غیره در مناطق فقیرنشین شهری بیشتر وجود دارد.با توجه به تحقیقات صورت گرفته علل اصلی این ناهنجاری ها را می توان ناشی از کمبودهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی قلمداد کرد. از این رو مسکن و محیط کالبدی آسیب پذیر نیز علاوه بر فقر آنها، یکی از علل اصلی نابسامانی جوامع فقیر می باشد. بنابراین تامین مسکن مناسب به ویژه برای گروه های کم در آمد شهری همواره از مهم ترین مسائل و چالش های پیش روی کشورهای جهان بوده و تقریبا همه ی آنها در این زمینه با معضلات جدی مواجه هستند. انسان و جوامع انسانی محور اصلی توسعه پایدار هستند. هدف توسعه پایدار، توسعه همه جانبه است و توسعه همه جانبه بدون توسعه اجتماعی ممکن نخواهد بود. رسیدن به یک جامعه ی پایدار ممکن است بستگی به پذیرش یک سری اصول و ارزش های مناسب داشته باشد که عبارتند از: عدالت و تساوی، تطبیق پذیری، محبوبیت، دوام، امنیت، هویت اجتماعی و غیره. از این رو این پژوهش برآن است تا با در نظر گرفتن اصول جامعه ی پایدار مرتبط با مسکن و محیط مسکونی، به طرح یک مجتمع مسکونی برای اقشار کم درآمد جامعه بپردازد تا بتواند به شکلی پایدارمعضل کمبود مسکن افراد کم درآمد را رفع و زمینه ی معضلات اجتماعی برخاسته از مسکن نامناسب را در جامعه ی موردی شهری کاهش دهد، با این امید که به نوبه ی خود قدم کوچکی در راه رسیدن به یک جامعه ی پایدار برداشته باشد.