تحلیل حساسیت نهاده های ورودی انرژی و ارزیابی اقتصادی تولید عسل در استان خراسان جنوبی

این مطالعه به ارزیابی و مدل سازی انرژی مصرفی و برآورد اقتصادی تولید عسل در استان خراسان جنوبی پرداخته است. اطلاعات از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 42 واحد تولیدی عسل جمع آوری شد. مجموع انرژی مصرفی و انرژی خروجی در تولید محصول به ترتیب 3/274 و 0/93 مگاژول بر کندو به دست آمد و دو نهاده سوخت دیزل و شکر مصرفی به ترتیب با 65 و 19 درصد، پرمصرف ترین نهاده های انرژی در تولید بودند. شاخص های انرژی شامل کارایی انرژی 51/0، بهره وری انرژی 04/0 کیلوگرم بر مگاژول، انرژی ویژه 29/38 مگاژول بر کندو و افزوده انرژی 24/181- به دست آمدند. سهم انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر در تولید به ترتیب 24 و 76 درصد بود. نتایج استفاده از تابع کاب داگلاس نشان داد که تأثیر نهاده های انرژی نیروی انسانی، ماشین های حمل و نقل و سوخت دیزل بر روی عملکرد عسل مثبت و تأثیر انرژی نهاده های مواد شیمیایی و شکر بر عملکرد عسل منفی بود. نتایج تحلیل حساسیت ورودی های انرژی نشان داد که با افزایش یک مگاژول در انرژی ورودی نهاده های انرژی نیروی انسانی، ماشین های حمل و نقل و سوخت دیزل، عملکرد به ترتیب معادل 86/2، 80/2 و 12/0 کیلوگرم افزایش یافت و با افزایش یک مگاژول در انرژی ورودی نهاده های مواد شیمیایی و شکر، عملکرد به ترتیب معادل 96/1 و 19/0 کیلوگرم کاهش یافت. مجموع هزینه های تولید 79700 تومان بر کندو و نسبت سود به هزینه برای تولید عسل در استان خراسان جنوبی 65/3 به دست آمد. نهاده نیروی انسانی بیش ترین هزینه های تولید را به خود اختصاص داد. سوخت دیزل به عنوان پرمصرف ترین نهاده انرژی در تولید، تنها در حدود دو درصد از هزینه های متغیر را به خود اختصاص داد. نتایج این مطالعه نشان داد که واحدهای تولیدی با کندوهای بیش تر، از نظر اقتصادی و انرژی به صرفه تر بودند.