رابطه جهت گیری مذهبی و بهزیستی روانی با رضایتمندی زناشویی در بین والدین دارای کودکان عادی و استثنایی

هدف: پژوهش حاضر رابطه جهت گیری مذهبی و بهزیستی روانشناختی با رضایتمندی زناشویی در والدین دارای کودکان عادی واستثنایی شهر کرمانشاه بود. روش این پژوهش کاربردی وشیوه اجرا همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه والدین دارای کودکان استثنایی و والدین دارای فرزند عادی شهر کرمانشاه در سال 93-94 است. از این جمعیت، 200 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت بهزیستی روانشناختی ریف و رضایت زناشویی اینریچ بود، داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون،t مستقل،رگرسیون خطی همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر ضمن آنکه توانست تا حدی به سوالات تحقیق پاسخ دهد، نشان داد که عوامل زیادی در رضایت زناشویی نقش دارند که از جمل? آنها جهت گیری مذهبی درونی و بهزیستی روانشناختی می باشد و بر اساس نتایج این پژوهش رابطه معناداری بین جهت گیری مذهبی درونی با رضایت زناشویی وجود دارد اما جهت گیری مذهبی بیرونی رابطه معکوسی با رضایت زناشویی دارد . همچنین یافته ها حاکی از آن است که که جهت گیری مذهبی(درونی) دروالدین استثنایی بیشتر از والدین عادی است ونیز بهزیستی روانشناختی و رضایت زناشویی در بین والدین کودکان استثنایی بیشتر از عادی است ،بنابراین تلاش برای دستیابی به راهبردهایی جهت افزایش معنویت درخانواده ها ضروری به نظر می رسد.