بررسی نقش تعدیل گری سرمایه انسانی در رابطه بین حمایت سازمانی و عملکرد نوآورانه شرکت ها (مورد مطالعه واحدهای فعال شهرک صنعتی طوس مشهد)

امروزه با توجه به افزایش روزافزون نقش اقتصاد دانشبنیان در مسیر رشد و توسعه اقتصادی و همچنین با درنظر گرفتنفضای پیچیده و بهشدت رقابتی حاکم بر بازارهای بینالمللی، اهمیت نوآوری و فعالیت های خلاقانه روز افزون شده است ؛ به گونه ای که همه کشورها در پی یافتن عوامل موثر بر نوآوری و بسترسازی فضای مناسب برای بسط و توسعه آن هستند.در همین راستا تحقیق جاری با هدف بررسی رابطه حمایت سازمانی با عملکرد نوآورانه با تعدیل گری سرمایه انسانی انجام گرفته است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی بوده و از جهت نحوه گردآوری اطلاعات بصورت توصیفی- میدانی می باشد.جامعه مورد بررسی در این پژوهش واحد های فعال شهرک صنعتی طوس مشهد بوده اند.در این پژوهش از پرسش نامه به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات استفاده شده است که این پرسش نامه ها در میان 200 نفر از اعضای جامعهپژوهش که به عنوان نمونه انتخاب شده بودند توزیع گردید. روایی و پایایی ابزار پژوهش با استفاده از تحلیل عاملی و ضریب الفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفته است.همچنین فرضیات این پژوهش با استفاده از روش رگرسیون چند گانه و رگرسیون چند گانه تعدیل شده آزمون گردید که نتایج نشان داد که همه ابعاد حمایت سازمانی بر عملکرد نوآورانه تاثیر گذار بوده وسرمایه انسانی می تواند این رابطه را تعدیل نماید.